Hjalmar Schacht był wybitnym ekonomistą niemieckim, który przyczynił się do wzrostu potęgi gospodarczej III Rzeszy Niemieckiej Adolfa Hitlera.
 
Urodził się 22 stycznia 1877 roku w Tinglev, znajdującym się wówczas pod panowaniem Cesarstwa Niemieckiego Otto von Bismarcka, a dziś należącego do Danii. Był synem Leonharda Ludwiga Maximilliana Schachta oraz duńskiej baronowej Constanzy Justine Sophie von Eggers. Rodzice na cześć amerykańskiego dziennikarza Horacego Greeley'a nadali mu imię Horacy. W młodości Schacht osiągał dobre wyniki w nauce i był bardzo zdolny, co pozwoliło mu studiować filologię, medycynę i nauki polityczne, a także ekonomię, z której w 1899 zrobił doktorat, pisząc pracę na temat merkantylizmu.
 
Cztery lata po obronie rozpoczął pracę w Dresdner Bank po czym szybko awansował na stanowisko zastępcy dyrektora. Odwiedził w tym czasie Stany Zjednoczone, gdzie spotkał amerykańskiego bankiera J.P. Morgana, a także prezydenta Roosevelta. Bardzo szybko osiągał sukcesy w dziedzinie bankowości, co pozwoliło mu mieć ogromny wpływ na politykę finansową państwa. Już podczas pierwszej wojny światowej został zaangażowany w organizację państwowych finansów niemieckich w Belgii, jednak został zdymisjonowany ze stanowiska.
 
Prawdziwe sukcesy osiągnął po zakończeniu globalnego konfliktu, kiedy młoda Republika Weimarska na skutek przegranej Niemiec i traktatu wersalskiego borykała się z licznymi problemami ekonomicznymi. Przypisuje mu się powstrzymanie hiperinflacji, wprowadzenie marek niemieckich, ale przede wszystkim stabilizację gospodarczą państwa. Sukcesy osiągał również na poletku osobistym, dorabiając się w 1923 roku stanowiska prezesa Centralnego Banku Rzeszy, którym był do roku 1939, z przerwą w latach 1930-1933. Schacht już wtedy współpracował z nazistami, skutecznie starając się o przychylność przemysłowców do NSDAP Hitlera, co zapewniało partii stabilizację finansową. Rok po dojściu do władzy Hitler mianował Schachta ministrem gospodarki, gdzie odpowiadał również za politykę zbrojeniową III Rzeszy. Jednak na skutek agresywnej polityki władzy prowadzącej do wojny, a także źle rokującej polityki finansowej państwa narzucanej przez przywódców partii w 1938 roku postanowił zrezygnować ze stanowiska. Schacht starał się informować Hitlera, że ogromne nakłady przeznaczane na zbrojenia, a także walka z inflacją poprzez emisję banknotów szybko spowodują załamanie się gospodarki i bankructwo Niemiec. Jednak nie odniósł żadnego sukcesu.
 
W czasie drugiej wojny światowej nie odgrywał istotnej roli. Po jej zakończeniu został jednak aresztowany przez aliantów i sądzony w Norymberdze. Mimo, że przyznał się do szczerych działań mających zbudować silne państwo niemieckie, to przez wzgląd, że nie był bezpośrednio zaangażowany w hitlerowskie zbrodnie, a także że nie należał do NSDAP - mimo nacisków sowietów - został uniewinniony.
 
Po drugiej wojnie światowej założył bank Deutsche Außenhandelsbank Schacht & Co., a także zajmował się doradztwem finansowym, głównie dla państw niezaangażowanych podczas wojny. Zmarł w Monachium 3 czerwca 1970 roku.