kiedy zobaczyłem JC po raz pierwszy w "Labiryncie", wróciłem z kina zakochany - sprzyjał temu zapewne wtedy nastoletni wiek, burza hormonów i to, że generalnie jestem "kochliwy";P Później jakoś prawie nie widywałem żadnych filmów z nią. Była, oczywiście, przejmująca (jak zwykle) w psychologicznym remake'u "Dark Water", ale dopiero w "Krwawym diamencie" ponownie mnie uwiodła; już nie dziewczynka ale młoda, w pełni dojrzała kobieta [moznaby powiedzieć M.I.L.F ;p]. W ujęciach JC w scenie, w której bohater grany przez Di Caprio zwierza się dziennikarce (granej prze Connelly) m.in. z tego, jak zginęli jego rodzice, wygląda ona po prostu bosko - twarz anioła, te wielkie brązowe oczy, ten nosek no i zagrane jak zwykle przejmująco! Jennifer Connelly była inadal jest dla mnie pewnym ideałem kobiety - tj. reprezentuje dokładnie taki typ urody jaki mnie zawsze najbardziej pociągał, do tego jeszcze zna franc uski! ;P