Nie obchodzi mnie, czy Jhonny Depp „ma coś z kota”, czy też jest hollywodską gwiazdką.
Nie interesuje mnie również jego życie prywatne, aczkolwiek, nie ukrywam, że miło było dowiedzieć się z przypadkowo przeczytanego artykułu, że po tym jak został ojcem, zmienił podejście do życia. Nie chciałabym też zastać go w moim urodzinowym torcie, to jakby ciut perwersyjne, nie?
Johnny Depp porusza każdą kreacją, jakiej się podejmuje.. Począwszy od dojrzałej i wzruszającej roli w „Co gryzie Gilberta Greapa” , przez tajemniczą, urzekającą i pociągającą kreację w „Człowieku, który płakał”, kończąc na cudownych rolach w filmach: „Jeździec bez głowy” i „Dziewiąte wrota”. Uwielbiam i cenię Deppa za to, że potrafi wcielać się w wyrafinowanie kiczowatych, z lekka postrzelonych intelektualistów, z właściwymi sobie dystansem i ironią.
Ostatnio urzekł mnie (jak zwykle z resztą) cudowną kreacją „pisarzyka krwawych historyjek” w filmie „Sekretne okno”. Ten jego podziurawiony, pasiasty szlafroczek, okulary jak z lat70.,
potargane i przydługie włosy... hie hie. Cały Depp!