No właśnie - nie raz już zastanawiałem się, czy (choć odpowiedź jest raczej oczywista) ci dobrzy, by użyć określenia wartościującego - lepsi aktorzy naprawdę odchodzą szybciej, aniżeli inni, czy też po prostu tak nam się wydaje, bo bardziej ich brakuje. Już kilkakrotnie zdarzyło się tak, że w momencie, kiedy dotarła do mnie wiadomość o śmierci któregoś z aktorów (choć nie tylko z dziedziny filmu, ale że serwis filmowy ograniczę się tylko do nich) - by wspomnieć - z brzegu zupełnie przypadkiem - z Polskich Bronisława Pawlika, czy wcześniej Henryka Machalicy (można by jeszcze wymieniać i wymieniać), a z zagranicznych Richard'a Pryor'a) zacząłem się zastanawiać poważnie nad kruchością życia i tym, że jakoś tak po tych DOBRYCH przez 'DUŻE D' pustka wydaje się być większa.