Nawet w tak multietnicznym społeczeństwie jak brytyjskie, poziom tolerancji i zrozumienia dla innych kultur jest wciąż bardzo niski. Rasizm to nie tylko spektakularne wybuchy przemocy, ale – przede wszystkim – głęboko zakorzenione przesądy i stereotypy, które kierują zachowaniem zwykłych, "porządnych ludzi". Marc Isaacs w swoim humorystycznym filmie sprawdza, co sądzą o "obcych" przeciętni mieszkańcy niewielkiego podlondyńskiego miasteczka. Są wśród nich m.in. miejscowy działacz Brytyjskiej Partii Narodowej – zdeklarowany rasista, niewątpliwie kochający swojego czarnoskórego wnuka, wiekowy polski Żyd z Łodzi romansujący z dużo młodszą zamężna Nigeryjką, czy lokalny rzeźnik narzekający na zadziwiające kulinarne upodobania "tamtych". Dzięki temu, że reżyserowi udało się nawiązać naprawdę bliski kontakt z bohaterami, film ogląda się jak dobrą komedię ze społecznym zacięciem – choć momentami porusza się tu bardzo poważne kwestie.

Fascynująca medytacja nad prozaicznością londyńskiego życia. Spędzając czas w windzie wysokiego bloku komunalnego, Isaacs i jego kamera cierpliwie obserwują mieszkańców w trakcie załatwiania codziennych spraw. W miarę jak każdy z badanych wchodzi do windy, interesujące jest obserwowanie ich reakcji na jego obecność; niektórzy są podejrzliwi, inni zaciekawieni, a są też tacy, którzy czują się w jego obecności bardziej komfortowo.