Napisał wiersz dla Marka Grechuty, oto moja grafomania;)

Czausz poezji

Pomidorówka z ryżem
Cóż, trzeba zjeść
W telewizji „Szkoła”, koledzy na Facebooku
Świat gra w bule z Ananke
Asteria znudzona przestrzenią kosmiczną
Pod patronat wzięła sobie celebrytów
Zupa powoli znika, a ja…
W radio „Nie dokazuj”
Jakbym chciała go zobaczyć
Tego czausza poezji
Świadkiem narodzin Aleksandra Wielkiego była Andromeda
Zaś 10 grudnia bóg wojny nie miał czasu i wysłał do niego sekretarkę
Nie była sroga ani krwawa
Nuciła sobie „Jesienne róże”
Pulchna pani z lutnią na ramieniu…
Spojrzała na chłopca
Do oczu wsypała jantar, by widział
Do ust wcisnęła aronie(z jej ogródka)
Odeszła szybko, ale on nie należał już do Marsa, tylko do niej
Miała wiele podopiecznych i ciągle dorywczo pracowała
W końcu przypomniała sobie o nim
Widziała jego potencjał
Już od pierwszej chwili, kiedy zajrzała w źrenice chłopca
Na występach stawała z tyłu, by nie przeszkadzać
On zaś pamiętał o niej
I śpiewał
Jej łzy mogłyby zalać cały Wszechświat
Żył kochając, Kochał żyjąc
Z młodzieńczą przekorą
Z niesamowitym brzmieniem
Szedł niosąc korowód, pomarańcze z mandarynkami, nieznane dni, godzinę miłowania oraz inne
różności
Filozofował pytając, Pytał filozofując
Tracił minuty i je zyskiwał


W uśmiechu zaczął rezydować smutek
Entuzjazm wyprowadził się dawno
Niemoc ciałem się żywiła
Głos podobny do tancerza, cierpiącego na abazję


Tego dnia oglądała występy młodszych wychowanków
Śmierć zaś słynie z punktualności…
Na jego poharataną przez chorobę twarz
Przysiadła jako biedronka z napisem „Anawa”

Kwiaty zwiędły, a Muza Pomyślności
Stoi i wspomina Marka...

Na grobie świeczkę zapalam
-Mam nadzieję, że księża mają rację.
Muza Pomyślności kiwa głową
-Oby mieli rację, chciałabym jeszcze go zobaczyć.

Na niebie hamak, przy nim dzikie róże
-Boże, czy miejsce dla niego?

Śliczny wiersz, naprawdę śliczny. Tylko mam pytanie, czy to biały wiersz? Ale to tak z ciekawości, bo naprawdę wiersz mi się podobał. Wzruszający i muszę powiedzieć, że odpowiada memu charakterowi, bo cóż... Ja sam mam podobne nostalgie. Kiedyś np. były super filmy, super piosenki, a teraz? Nie powiem, wiele z nich jest naprawdę warta obejrzenia, ale... To nie jest już to samo. Nostalgia mnie nieraz ogarnia i tęsknota za tym, co było kiedyś.

Po stokroć: tak.