Ciężko mi jest ocenić dokonania tego reżysera – dawniej uważałem, że jest najzwyczajniej przereklamowany, ale obejrzałem nieco więcej filmów spod jego ręki i teraz mam mocno mieszane odczucia. Z jednej strony nakręcił filmy, które mocno mnie rozczarowały, niektóre wyłączyłem nawet po jakimś czasie, ale ma i takie, które mnie zachwyciły i są naprawdę udane. Np. mocno rozczarował mnie „Taksówkarz” - lubię filmy lat 70., opis był intrygujący, a film okazał się najzwyczajniej nudny i przegadany. Klimat był, ciekawa historia również i rola De Niro również spoko. Niestety przez prawie bite dwie godziny główny bohater jeździ i gada w kółko to samo – jaki to brud na ulicach, degeneraci i jak oczyści miasto. Coś więcej zaczyna się dziać po jakiejś półtorej godziny, a wcześniej tylko jeżdżenie i ględzenie. Co z tego, że niektóre wątki są okej, zakończenie jest otwarte i można je przeanalizować skoro film jest tak nudny, że chce się go jak najszybciej skończyć i wreszcie wyłączyć. Przez „Gangi Nowego Jorku” tylko raz w mękach przebrnąłem, a „Aviatora” w ogóle nie skończyłem. Natomiast np. bardzo lubię „Przylądek strachu” - dość specyficzny film, nieco inny od większość tytułów tego reżysera – rasowy thriller z lat 90., z pamiętną, negatywną rolą De Niro. Również „Infiltracja” to świetnie napisany thriller na bazie azjatyckiego oryginału – naprawdę przednio się ogląda i śledzi wątki. Ostatnio obejrzałem „Wyspę tajemnic” - przemyślany, niesamowicie skonstruowany i klimatyczny film. No jak zna się choćby „Fight Club” czy „Piękny umysł” to nie wyda się jakiś oryginalny, ale mimo to naprawdę dobry. „Kasyno” to już w ogóle magia kina i jeden z najlepszych filmów gangsterskich/mafijnych. Również „Wilka z Wall Street” sobie cenię – niby fabuła nie najlepsza, ale niepoprawny politycznie humor i teksty robią swoje. Powiem tak – Scorsese ma talent i odpowiednią wizję, ale czasem przekombinuje i nie pokaże tego w interesujący sposób. Mocno również wydłuża swoje filmy – efekt bywa różny, czasem są one mocno angażujące i można je oglądać godzinami, a czasem nudne i nieemocjonujące, że chce się wyłączyć.