To prawda, wspaniale zagrał... Z jednej strony potwór, ale miał też sumienie i było mu żal Inki. Nawet momentami miałam wrażenie, że on musi udawać zbrodniarza... Podobnie jak ta strażniczka, która się przeżegnała, gdy prowadzili Inkę na śmierć. Wstrząsająca historia, a to tylko jedna z tysięcy, które działy się w czasach stalinowskich...
Nie zapominajmy o tej młodej dziewczynie, która zagrała Inkę - wspaniała kreacja. Dziewczyna jednocześnie była niewinna i bezbronna, ale również bardzo silna i nie do złamania... Mam nadzieję, że wreszcie w tym kraju ktoś zacznie pisać scenariusze i nie zginie kolejny talent...
Swoją drogą, jak dobrze, że Kwiatkowski już nie jest prezesem TVP - w życiu bym nie poznała tej historii, gdyby on był.

Inkę oglądałem sztuka na miarę filmowego Przesłuchania

Zgadzam się, "Inka 1946" to jedna z lepszych scen faktu Teatru Telewizji.