Bohaterami filmu są trzej przyjaciele po trzydziestce: Albert, Marcin i Jacek, koledzy z dzieciństwa, outsiderzy, którzy wciąż mieszkają z rodzicami w tym samym bloku na obrzeżach miasta. Przez lata trwają w specyficznej przyjaźni, chociaż nie zawsze popycha ona ich życie do przodu.
Kiedy WSI zostaje zlikwidowane, powstaje nowa organizacja, do której dołączają pułkownik SB, podporucznik oraz kapitan. Niebawem zastanawiają się, dla kogo tak naprawdę pracują.
Po likwidacji WSI do życia zostaje powołana nowa organizacja wywiadowcza. Wkrótce trójka jej członków zaczyna mieć wątpliwości, dla kogo tak naprawdę pracuje.
Mała świętokrzyska wioska. Zionący alkoholem ojciec wpaja kilkuletniemu Zbyszkowi wiarę w książęce korzenie ich rodziny. Rozbudzone aspiracje sprawiają, że kilkanaście lat później ciasna prowincjonalna atmosfera staje się dla Zbyszka nie do zniesienia. Chłopak marzy o tym, żeby wyrwać się do „wielkiego świata”. Uświadamia sobie, że jego wehikułem może stać się piłka nożna. Jest najlepszym zawodnikiem lokalnej jedenastki. Niestety, w dniu kiedy selekcjonerzy zapraszają go do udziału w treningu pierwszoligowego zespołu, chłopak nabawia się poważnej kontuzji kolana, która przekreśla jego piłkarskie plany. Zbyszek jednak się nie poddaje. Postanawia wyrwać się z rodzinnej wioski „na indeks”. Zostaje studentem prawa. Ze względu na luźny stosunek do nauki jego relacja z uczelnią jest jednym wielkim pasmem sesji poprawkowych. Po zawaleniu egzaminu ostatniej szansy Zbyszek wraca do rodzinnej wsi – wmawia wszystkim, że to tylko wakacyjna przerwa. Ojciec nie żyje od wielu lat, a matka samodzielnie prowadzi gospodarstwo. Przy życiu trzyma ją tylko świadomość, że synowi udało się osiągnąć sukces. Zbyszek początkowo czuje się wyalienowany, ale osobiste niepowodzenia sprawiają, że dzień po dniu zbliża się do mieszkańców swojej rodzinnej miejscowości. Jak długo Zbyszkowi uda się ciągnąć tę mistyfikację i jakie będą jej konsekwencje?
Lata 90-te XIX wieku w Królestwie Polskim to okres wzmożonej rusyfikacji. Marcin, syn szlachcica, daje się wciągnąć przez nauczycieli i dyrekcję gimnazjum w "naukową" działalność propagującą ideę panslawizmu - ukrytą formę rusyfikacji. Swoje zniewolenie dostrzega dopiero w atmosferze działań patriotycznych inspirowanych przez nowego kolegę, Bernarda Zygiera, wyrzuconego ze szkoły w Warszawie za działalność w konspiracyjnych kołach młodzieżowych.
Sierpień 1939 roku. Do Polski przekrada się młody żołnierz Wehrmachtu, który przekazuje informacje o planowanym ataku Niemców. Rozszyfrowaniem prawdziwego celu jego działania zajmuje się porucznik Kosowicz, oficer kontrwywiadu. W podanym przez uciekiniera czasie atak nie następuje, więc Polacy zaczynają podejrzewać prowokację.
Polska tuż po zakończeniu II wojny światowej. Andrzej Kenig trafia do oddziału ochotników, z którym zostaje wysłany na Ziemie Odzyskane, by zabezpieczyć przed szabrownikami pozostawione tam mienie.
Młody chłopiec ze wsi udaje się do Krakowa, gdzie poznaje Wita Stwosza. Mistrz dostrzega jego talent rzeźbiarski i pozwala pomagać sobie przy tworzeniu ołtarza dla Kościoła Mariackiego.