Philip Kindred Dick (1928-1982) uważany jest za jednego z najwybitniejszych twórców literatury fantastycznej. Początkowo słabo znany wśród fanów właściwej science fiction, zaś odtrącany przez główny nurt literatury (tzw. mainstream) ze względu na etykietkę pisarza sci-fi, z czasem zdobył uznanie i poważanie jako protoplasta prozy łączącej elementy klasyczne z psychodelią i swoiście pojmowanym solipsyzmem. Z ogromnym uznaniem wyrażał się o jego dziełach sam Stanisław Lem.

W twórczości pisarza dominuje kilka stałych, często powtarzających się motywów, do których z uporczywością powracał. Głównymi obsesjami Dicka były kwestie tożsamości i prawdziwości osoby ludzkiej (np. opowiadania "Druga odmiana", "Elektryczna mrówka", "Impostor", "Przypomnimy to panu hurtowo"), jak też prawdziwości (realności) naszej rzeczywistości (sztandarowe powieści "Człowiek z Wysokiego Zamku", "Ubik", "Trzy stygmaty Palmera Eldritcha"), wreszcie zainteresowania religijno-filozoficzne ("Boża inwazja", "Valis" - autor skłaniał się do gnostycyzmu). Na jego twórczość duży wpływ miały doświadczenia osobiste: śmierć siostry bliźniaczki w dzieciństwie, liczne (anegdotyczne wręcz) kłopoty z kolejnymi żonami, przyjmowanie używek oraz prawdopodobna (nigdy wyraźnie nie stwierdzona) schizofrenia paranoidalna.

Na podstawie minipowieści Dicka "Czy androidy śnią o elektrycznych owcach?" Ridley Scott nakręcił w 1982 roku najbardziej kultowy w historii kina sci-fi film "Łowca androidów".