Otóż King prócz tego że jest genialnym autorem książek to jest upierdliwym patronem poprawnej angielszczyzny. Nie znosi lenistwa jeśli chodzi o budowanie zdań, następnie opowiadań a w końcu i powieści. Uważa, że wszystko okupione powinno być nie tylko talentem ale jakże ciężką pracą. Dlatego moim zdaniem większość jego fanów woli czytać i wzbogacać wiedzę, niżeli pisać. To pospolity wstyd :)
Zauważyłam jednak, że duża grupa wielbicieli zwyczajnie boi się, że się nie sprawdzi. I tutaj znowu problem, bo Mistrz pisze w poradniku wyraźnie, że trzeba pisać po kilka godzin dziennie, szlifować warsztat... ale kto ma odwagę przeczytawszy Dolores chociażby westchnąć?
Oczywiście jestem absolutnie prostą kobietą, czytającą wszystko co spod jego maszyny do pisania wypadło, rozumiem wtedy jak wielu geniuszy pióra spaceruje po tym świecie (tylko przez brak czasu a nie ignorancję ich nie poznałam jeszcze), może tylko napiszę Ci co ja w nim kocham.
Bezpośredniość. Bezpruderyjność. Dosłowność. Element porozumienia z czytelnikiem, kiedy czytasz jego słowa masz wrażenie że jest to albo o Tobie albo dla Ciebie, wyjątkowe podejście do swoich wielbicieli. Zarozumiałość :) Sympatyczność. Zamiłowanie i oddanie do zawodu. Trzecie oko, gdzie w ciele mężczyzny potrafi być kobietą i to nie tylko po to by napisać powieść. Sentymentalność. Oddanie swoim miłościom. Poczucie humoru godne pozazdroszczenia parom małżeńskim z 20letnim stażem, kiedy paląc puentę śmiejemy się bardziej niżeli po udanym (sexie) dowcipie.
Jego twórczość to fragment naszego życia. Tak ja odbieram jego pracę, pasję i miłość którą każdorazowo dzieli się z nami w swoich dziełach.

Pozdrawiam, Anna (która przed urodzeniem miała być Stefanem ;) )