Z powodu alkoholizmu górnika Alojza cierpią jego najbliżsi. Gdy w kopalni dochodzi do wypadku mężczyzna ratuje kolegę, z którego do tej pory drwił, ta sytuacja wpłynie na życie jego rodziny.
Szczyt okupacyjnego terroru. W getcie po wielkiej akcji przetrwało jeszcze kilkadziesiąt tysięcy Żydów. Grupka ludzi zakłada konspiracyjną organizację Żegota, mającą ratować ocalałych i nieść pomoc tym, którzy ukrywają się po aryjskiej stronie. Kim byli ludzie, którzy kierując się humanitaryzmem, a czasem zwykłym odruchem litości narażali życie, by ratować innych? Jakie musieli podejmować decyzje? Skąd brali na chleb? Jak czuły się żydowskie dzieci, nagle oderwane od rodziców i rzucone w obce środowisko.
Czy stan wojenny zapobiegł radzieckiej interwencji, czy też był zbrodnią dokonaną na narodzie? 13 grudnia 1981 roku internowano przywódców Solidarności i czołowych opozycjonistów. Film pokazuje świat stanu wojennego z pozycji zatrzymanych mężczyzn i czekających na nie kobiet. Bohaterami filmu są internowani działacze ówczesnej opozycji, którzy zostali osadzeni w ośrodku wojskowym w Jaworzu, położonym na terenie poligonu drawskiego (znaleźli się tam, między innymi, Bronisław Komorowski, Tadeusz Mazowiecki, prof. Władysław Bartoszewski, Stefan Niesiołowski, Grzegorz Boguta, Andrzej Celiński, Ryszard Bugaj). Byli przetrzymywani do maja 82. roku. Po prawie trzydziestu latach znowu przyjadą do Jaworza i opowiedzą historię tamtych miesięcy internowania. W równoległym planie swoją historię opowiedzą ich żony, które zostały po drugiej stronie muru i musiały zmagać się z codziennością stanu wojennego.