Są filmy, których miłośnikom X Muzy nie wolno pominąć. "Furman śmierci" został bezspornie uznany przez krytyków i historyków kina za arcydzieło. Niewiele produkcji zasługuje na to miano tak bezsprzecznie. Jest jedną z najciekawszych pozycji złotego okresu kina niemego, a wpływ, jaki wywarł na kinematografię światową, trudno byłoby przecenić. Twórcy wzorowali się na nim i z niego uczyli. Ingmar Bergman, który pierwszy raz oglądał go w wieku czternastu lat, przyznał, że wracał do niego wielokrotnie i czerpał z niego wiele inspiracji. Wpływy obrazu Sjöströma odnajdujemy w dziełach takich, jak "Zmęczona śmierć" Fritza Langa, "Nosferatu - symfonia grozy" F.W. Murnaua i wielu późniejszych, jak choćby "Lśnienie" Stanleya Kubricka.
Z przejmującą ekspresją ukazany został nam sen nieprzytomnego Davida Holma (w tej roli sam Victor Sjöström) - alkoholika, którego udręczona żona wraz z dziećmi opuściła, nie mogąc znieść trybu życia, jaki prowadził. Przemierzywszy całą Szwecję, odnalazł rodzinę dzięki młodej adeptce Armii Zbawienia. Siostra Edit pomoc udzieloną mu rok wcześniej przypłaciła śmiertelną chorobą płuc i na łożu śmierci pragnie jeszcze porozmawiać z Davidem. Posłaniec odnajduje go w wigilię Nowego Roku pijącego z kompanami na cmentarzu. Opowiada starą legendę. Kto w ów dzień wyzionie ducha ostatni, przez kolejny rok będzie jako wysłannik śmierci odbierał dusze umierających i powoził im w ostatniej podróży widmowym wozem, aż za rok o tej samej porze kolejny nieszczęśnik zajmie jego miejsce. Holm na wieść o życzeniu umierającej śmieje się Gustafssonowi w twarz, co budzi oburzenie jego kompanów. Dochodzi do szamotaniny, w wyniku której traci przytomność. Po jego duszę przybywa dawny przyjaciel, zmarły tego właśnie dnia przed rokiem. Niczym duch z "Opowieści Wigilijnej" zabiera naszego bohatera w podróż, podczas której ukaże mu nikczemność i konsekwencje jego postępowania.
Victor Sjöström ukazał życie Davida za pomocą wielokrotnej retrospekcji. Jest to bodajże pierwszy w historii kinematografii film o konstrukcji tak złożonej, przeplatający rzeczywistość z fantastyką. Doskonale wykorzystano ją dla budowania nastroju, stopniowania napięcia. Mroczną atmosferę osiągnięto, stosując oświetlenie punktowe, zatapiając resztę kadru w ciemności. Opowieść, którą poznajemy po kawałku, wielokrotnie przenoszeni w przeszłość, zachowała przejrzystość. Rok 1921 to czasy, gdy gra aktorska przesycona była dramatyzmem, pełna przerysowań. Postaci w "Furmanie śmierci" odwzorowane są jednak bez nadmiernej podniosłości, naturalnie. Precyzyjnie dopracowany, pełen katolickiego mistycyzmu, poetycki społeczno – obyczajowy obraz szwedzkiego społeczeństwa powstał na kanwie opowiadania Selmy Lagerlöf (do twórczości pisarki reżyser sięgał później jeszcze dwukrotnie).
W filmie zastosowano podwójną ekspozycję poprzez naświetlenie kilku obrazów na jednej taśmie. Autorstwem zdjęć nakładanych był słynny wówczas operator - Julius Jaenzon. Jako ciekawostkę warto wspomnieć, że film zrealizowano w naturalnych plenerach, co było cechą charakterystyczną szkoły szwedzkiej, ale ewenementem w ówczesnym kinie światowym, korzystającym z sztucznych planów.
Victor Sjöström dokonał rzeczy na tamte czasy niebywałej. Nie tylko stworzył film niezwykle jak na lata dwudzieste ubiegłego wieku realistyczny, ale ucieleśnił niewidzialne. Ukazał duszę na taśmie filmowej.
Z przejmującą ekspresją ukazany został nam sen nieprzytomnego Davida Holma (w tej roli sam Victor Sjöström) - alkoholika, którego udręczona żona wraz z dziećmi opuściła, nie mogąc znieść trybu życia, jaki prowadził. Przemierzywszy całą Szwecję, odnalazł rodzinę dzięki młodej adeptce Armii Zbawienia. Siostra Edit pomoc udzieloną mu rok wcześniej przypłaciła śmiertelną chorobą płuc i na łożu śmierci pragnie jeszcze porozmawiać z Davidem. Posłaniec odnajduje go w wigilię Nowego Roku pijącego z kompanami na cmentarzu. Opowiada starą legendę. Kto w ów dzień wyzionie ducha ostatni, przez kolejny rok będzie jako wysłannik śmierci odbierał dusze umierających i powoził im w ostatniej podróży widmowym wozem, aż za rok o tej samej porze kolejny nieszczęśnik zajmie jego miejsce. Holm na wieść o życzeniu umierającej śmieje się Gustafssonowi w twarz, co budzi oburzenie jego kompanów. Dochodzi do szamotaniny, w wyniku której traci przytomność. Po jego duszę przybywa dawny przyjaciel, zmarły tego właśnie dnia przed rokiem. Niczym duch z "Opowieści Wigilijnej" zabiera naszego bohatera w podróż, podczas której ukaże mu nikczemność i konsekwencje jego postępowania.
Victor Sjöström ukazał życie Davida za pomocą wielokrotnej retrospekcji. Jest to bodajże pierwszy w historii kinematografii film o konstrukcji tak złożonej, przeplatający rzeczywistość z fantastyką. Doskonale wykorzystano ją dla budowania nastroju, stopniowania napięcia. Mroczną atmosferę osiągnięto, stosując oświetlenie punktowe, zatapiając resztę kadru w ciemności. Opowieść, którą poznajemy po kawałku, wielokrotnie przenoszeni w przeszłość, zachowała przejrzystość. Rok 1921 to czasy, gdy gra aktorska przesycona była dramatyzmem, pełna przerysowań. Postaci w "Furmanie śmierci" odwzorowane są jednak bez nadmiernej podniosłości, naturalnie. Precyzyjnie dopracowany, pełen katolickiego mistycyzmu, poetycki społeczno – obyczajowy obraz szwedzkiego społeczeństwa powstał na kanwie opowiadania Selmy Lagerlöf (do twórczości pisarki reżyser sięgał później jeszcze dwukrotnie).
W filmie zastosowano podwójną ekspozycję poprzez naświetlenie kilku obrazów na jednej taśmie. Autorstwem zdjęć nakładanych był słynny wówczas operator - Julius Jaenzon. Jako ciekawostkę warto wspomnieć, że film zrealizowano w naturalnych plenerach, co było cechą charakterystyczną szkoły szwedzkiej, ale ewenementem w ówczesnym kinie światowym, korzystającym z sztucznych planów.
Victor Sjöström dokonał rzeczy na tamte czasy niebywałej. Nie tylko stworzył film niezwykle jak na lata dwudzieste ubiegłego wieku realistyczny, ale ucieleśnił niewidzialne. Ukazał duszę na taśmie filmowej.
Czy uznajesz tę recenzję za pomocną?
Pobierz aplikację Filmwebu!
Odkryj świat filmu w zasięgu Twojej ręki! Oglądaj, oceniaj i dziel się swoimi ulubionymi produkcjami z przyjaciółmi.
