Recenzja wyd. DVD filmu

Nienasycenie (2003)

"Nienasycenie" Wiktora Grodeckiego, choć nie okazało się komercyjnym przebojem, w moim przekonaniu jest jedną z najciekawszych rodzimych produkcji ubiegłego roku. Odważna próba zmierzenia się z twórczością Witkacego, choć nie wolna od wad i niedoskonałości, zachwyca unikalnym klimatem, wspaniałą muzyką, zdjęciami oraz solidnym aktorstwem. Jeśli nie mieliście okazji zobaczyć "Nienasycenia" w kinie, teraz możecie tę zaległość nadrobić. Dwupłytowe wydanie DVD filmu właśnie trafiło na sklepowe półki. Na pierwszym krążku znajdziemy jedynie film wraz z katalogiem przedstawiającym inne tytuły wydane przez Vision na DVD (148 pozycji). Samą ekranizację możemy obejrzeć z dźwiękiem DD 5.1 lub DTS. Ponadto film opatrzono angielskimi napisami. Wszystkie dodatki, których niestety nie ma zbyt wiele, umieszczono na drugim krążku. Trwający nieco ponad 10 minut materiał "Jak powstawał film" to zbiór wypowiedzi odtwórców głównych ról i reżysera na temat obrazu. Całość ilustrowana jest fragmentami filmu i kilkoma zdjęciami z planu. Z materiału dowiemy się, jak twórcy wspominają prace nad filmem, dlaczego Wiktor Grodecki zdecydował się zekranizować właśnie tę powieść Witkacego oraz jak dobierano aktorów do głównych ról. Szkoda tylko, że w wypowiedziach tych zupełnie pominięto sam proces realizacji filmu. Cezary Pazura opowiadał, że "Nienasycenie" powstawało metodą "laboratorium" w dość specyficzny sposób. Cały film został nakręcony na Litwie, gdzie przebywała również ekipa. Po zdjęciach nikt nie rozjeżdżał się do domu, lecz wszyscy wracali do hotelu, gdzie szczegółowo omawiali kolejne sceny i ujęcia. Na planie nie było więc miejsca na improwizację, a dzięki oddaleniu i „odosobnieniu" filmowcy mogli osiągnąć maksymalne skupienie, całkowicie koncentrując się na realizacji projektu. Osobliwym dodatkiem jest materiał zatytułowany "'Nienasycenie w TV'", w którym oprócz fragmentów telewizyjnych programów "VIP" oraz "Niezła sztuka" - poświęconych filmowi, obejrzeć możemy również obszerne fragmenty reality show "Bar", gdzie swego czasu gościli twórcy ekranizacji. Gorąco zachęcam do obejrzenia dodatku "Mówią twórcy". Znajdziecie tam wypowiedzi Wiktora Grodeckiego, Cezarego Pazury oraz Weroniki Marczuk-Pazury obszernie komentujących proces produkcji filmu oraz wyzwania i trudności, jakie się z tym wiązały. Całość trwa niecałe 45 minut i choć niektóre wypowiedzi usłyszeć mogliśmy już w "Jak powstawał film", pod względem merytorycznym jest to najciekawszy dodatek na płycie. Nie zabrakło również scen wyciętych, których na krążku znajdziemy aż 10. Niestety, nie zostały one opatrzone nawet słowem komentarza, stąd nie wiadomo, dlaczego te fragmenty nie znalazły się w ostatecznej wersji filmu i co zadecydowało o ich usunięciu. Sromotnie rozczarował mnie dodatek zatytułowany "Cały Witkacy - w powieści i na ekranie". Zamiast spodziewanego dokumentu znalazłem tam jedynie fragment pressbooka poświęcone twórczości Witkacego i ekranizacji "Nienasycenia". To stanowczo za mało. Listę dodatków zamykają: "Sylwetki" - tekstowe informacje na temat twórców, galeria zwiastunów (trailer kinowy + 4 robocze wersje trailera) oraz obszerna zapowiedź kolekcji QDVD. Dwupłytowe wydanie "Nienasycenia" pod względem dodatków nieco rozczarowuje. Większość z nich stanowią wywiady z twórcami i fragmenty programów telewizyjnych. Zabrakło natomiast informacji na temat Witkiewicza, jego twórczości oraz filozofii, których znajomość jest niezbędna do zrozumienia dzieł autora "Szewców". Przy tak trudnym filmie jakim jest "Nienasycenie" to poważny minus. Ponadto ogromny niedosyt wzbudził u mnie brak solidnego "making of" ze sporą ilością zdjęć z planu i wypowiedziami członków ekipy filmowej. "Nienasycenie" wyróżnia się spośród wielu filmów między innymi wspaniałą muzyką Leszka Możdżera oraz doskonałymi, inspirowanymi malarstwem Witkiewicza zdjęciami Viktorasa Radzeviciusa. Oba te elementy zostały jednak w dodatkach potraktowane nadzwyczaj skromnie. Mimo tych drobnych braków zachęcam do obejrzenia filmu Wiktora Grodeckiego. Projekt ambitny, ciekawy i, choć na pewno adresowany do wąskiego grona odbiorców, z cała pewnością godzien obejrzenia.