To dobra wiadomość dla wszystkich, którzy lubią rozczulać się nad mało rozumnym Puchatkiem, najsmutniejszym na świecie Kłapouchym, lękliwym Prosiaczkiem i Tygrysem z ADHD – u bohaterów ze Stumilowego Lasu wszystko po staremu.
W najnowszej produkcji Disneya Kubuś Puchatek, jak zawsze, walczy ze swoim największym wrogiem – nienasyconym apetytem i wiecznie pustym żołądkiem. Obok słodkiego miodku na szali waży się troska o przyjaciół, w szczególności o Kłapouchego, któremu cała gromadka stara się znaleźć nowy ogon. Jak się okazuje, ani parasol, ani sprężyna, ani nawet ręczna robótka wydziergana przez Mamę Kangurzycę nie zastąpią zgubionej kitki z kokardką – jedynego źródła (bardzo powściągliwej) radości Kłapouchego. To jednak nie jedyne zmartwienie mało rozgarniętych zwierzątek – Krzyś zostawił im wiadomość, w której informuje, że został porwany przez Będęzara. Miłość do przyjaciela bierze górę nad strachem – wszyscy jednogłośnie postanawiają schwytać tego nieobliczalnego potwora.
Urok całej serii bajek o Puchatku tkwi przede wszystkim w nieskomplikowanych i pociesznych kreacjach postaci. Najmądrzejszy wśród nich – Pan Sowa – nie jest mądrzejszy od pięciolatka, który w lot dostrzeże błędy w rozumowaniu mało rozgarniętych zwierzątek. Nikomu nie przeszkadza, że są jednowymiarowe, a ich świat ogranicza się do kilku potrzeb: Kubuś chce miodu, Królik niestrudzenie dba o swoje marchewki, Sowa spisuje wspomnienia, Kłapouchy szuka ogona, Mam Kangurzyca dzierga sweterek dla Maleństwa, a Tygrys chce po prostu brykać. Wszyscy gotowi są dla ratowania siebie nawzajem do największych poświęceń, czym uczą, że to przyjaźń i troska o bliskich są najważniejsze. Ta prosta lekcja udzielona z tak naiwnej perspektywy nie razi jednak banalnością – raczej ujmuje i wywołuje ciepłe uczucia. "Kubuś i przyjaciele" to przyjemny powrót do dziecięcych lat.
Co ważne, głos bohaterom w polskiej wersji językowej podkładają znani z wcześniejszych części serii aktorzy – Ryszard Nawrocki Królikowi, Jan Prochyra Kłapouchemu, Maciej Kujawski Kubusiowi, Tomasz Steciuk Prosiaczkowi... Jak zwykle wszyscy spisują się znakomicie, a ich kwestie są błyskotliwym tłumaczeniem oryginału.
Dla cierpliwych – warto zostać na sali do końca. Po napisach czeka mała niespodzianka.
W najnowszej produkcji Disneya Kubuś Puchatek, jak zawsze, walczy ze swoim największym wrogiem – nienasyconym apetytem i wiecznie pustym żołądkiem. Obok słodkiego miodku na szali waży się troska o przyjaciół, w szczególności o Kłapouchego, któremu cała gromadka stara się znaleźć nowy ogon. Jak się okazuje, ani parasol, ani sprężyna, ani nawet ręczna robótka wydziergana przez Mamę Kangurzycę nie zastąpią zgubionej kitki z kokardką – jedynego źródła (bardzo powściągliwej) radości Kłapouchego. To jednak nie jedyne zmartwienie mało rozgarniętych zwierzątek – Krzyś zostawił im wiadomość, w której informuje, że został porwany przez Będęzara. Miłość do przyjaciela bierze górę nad strachem – wszyscy jednogłośnie postanawiają schwytać tego nieobliczalnego potwora.
Urok całej serii bajek o Puchatku tkwi przede wszystkim w nieskomplikowanych i pociesznych kreacjach postaci. Najmądrzejszy wśród nich – Pan Sowa – nie jest mądrzejszy od pięciolatka, który w lot dostrzeże błędy w rozumowaniu mało rozgarniętych zwierzątek. Nikomu nie przeszkadza, że są jednowymiarowe, a ich świat ogranicza się do kilku potrzeb: Kubuś chce miodu, Królik niestrudzenie dba o swoje marchewki, Sowa spisuje wspomnienia, Kłapouchy szuka ogona, Mam Kangurzyca dzierga sweterek dla Maleństwa, a Tygrys chce po prostu brykać. Wszyscy gotowi są dla ratowania siebie nawzajem do największych poświęceń, czym uczą, że to przyjaźń i troska o bliskich są najważniejsze. Ta prosta lekcja udzielona z tak naiwnej perspektywy nie razi jednak banalnością – raczej ujmuje i wywołuje ciepłe uczucia. "Kubuś i przyjaciele" to przyjemny powrót do dziecięcych lat.
Co ważne, głos bohaterom w polskiej wersji językowej podkładają znani z wcześniejszych części serii aktorzy – Ryszard Nawrocki Królikowi, Jan Prochyra Kłapouchemu, Maciej Kujawski Kubusiowi, Tomasz Steciuk Prosiaczkowi... Jak zwykle wszyscy spisują się znakomicie, a ich kwestie są błyskotliwym tłumaczeniem oryginału.
Dla cierpliwych – warto zostać na sali do końca. Po napisach czeka mała niespodzianka.
Moja ocena:
7
Czy uznajesz tę recenzję za pomocną?
Pobierz aplikację Filmwebu!
Odkryj świat filmu w zasięgu Twojej ręki! Oglądaj, oceniaj i dziel się swoimi ulubionymi produkcjami z przyjaciółmi.
