Po obejrzeniu trzech pierwszych odcinków postawiłam serialowi ocenę 1 i przestałam się z nim męczyć. Po paru latach, z powodu kompletnej posuchy, przypadkiem w nocy włączyłam bodaj 28 odcinek i nie ukrywam, że obejrzałam z przyjemnością, więc dałam szansę też całej reszcie. Oczywiście, to bajeczka o dzielnych śledczych, którzy mają tak wypasioną aparaturę, że chyba jej nawet jeszcze nie wymyślono, ale przecież nie o to chodzi. Całkiem miły kawałek kina, a to, co mi się najbardziej podoba, że nikt mi się nie każe przejmować żonami, narzeczonymi i innymi osobistymi problemami śledczych. Oglądam ich przy pracy, a nie w gaciach w domu, dzięki czemu utrata jednego czy dwóch odcinków nie ma wpływu na orientowanie się w przebiegu akcji w pozostałych. Gdybyż jeszcze Mariusz Jakus nauczył się wreszcie wyraźnie mówić, to byłoby w ogóle super.