Jako fanka prozy Wojtka Chmielarza bardzo byłam ciekawa tej interpretacji. I nie czuję się zawiedziona. Książka mi się bardzo podobała. I nieważne było rozwiązanie zagadki. Bo cała książka tak naprawdę opowiada o emocjach, błędach, frustracji, bezsensownym nakręcaniu spirali nienawiści ale też głupiej niemocy. O tym, jak bardzo nie radzimy sobie z dorosłością. W serialu do tego dodana mimika, mowa ciała. Wiadomo, przerysowane, podkręcony klimacik, perwersyjnie, żeby było bardziej ciekawie, sensacyjnie. W mojej opinii świetne kreacje aktorskie. Przepiękne widoki polskiej wsi filmowane z drona. Książka oddana prawie 1:1. Może to zasługa scenarzysty ;) I owszem, można się poczepiać szczegółów. Część akcji oderwana od realiów, ale to przecież nie dokument. Nieco rażą też sceny nocne w lesie, trochę jak z tandetnego horroru. Nie wiem jak bym oceniła serial bez książki. Ale pomimo niedociągnięć całość bardzo mi przypadła do gustu.