Serial zrobiony jest niby starannie, jest ładny wizualnie - tyle tylko, że nie śmieszy. Dowcipy są rzemieślniczo sprawne, ale przeraźliwie schematyczne, zgrane do bólu i przewidywalne - ogólnie jest to poziom warsztatowy i intelektualny masowego kabaretu polskiego ostatnich czasów. Ile można. W pierwszych dwóch odcinkach ledwo dwa razy zdołał wywołać u mnie coś na kształt lekkiego cienia uśmiechu. Kolejne odcinki sobie więc odpuszczę.
Kilka drobiazgów, może dla wielu nieistotnych, ale pokazujących niejaką nonszalancję twórców... Ilustracje w czołówce serialu pochodzą ze średniowiecza, a rok 1670 to nie była epoka późnego baroku (odc. 1.). Trudno oczywiście doszukiwać się w takiej produkcji - zwłaszcza biorąc uwagę jej nawiązania do współczesności - jakiejkolwiek rzetelnej prawdy historycznej, ale, co uderza i co zresztą było już tu na forum wytknięte, świece w tych czasach były bardzo drogie i nie palono ich całymi dziesiątkami długo w noc. Szkoda też, że Żyd mówi idealnie czystą polszczyzną - acz tutaj przypuszczam, że odtwarzający go trzecioligowy aktorek po prostu nie potrafiłby uzyskać odpowiedniej wymowy. A może zresztą nikomu z młodych twórców nie przyszło to do głowy.