Przyznam się szczerze, że nigdy nie oceniałam żadnego anime tak wysoko. W pełni
zasłużone 10 gwiazdek. Fabuła rozkręca się z odcinka na odcinek i trudno za wszystkim
nadążyć. Dlaczego Kagura, jeden z kandydatów na reinkarnację Apolla, jest po jego
stronie? Co jest z Genem Fudou, partnerem Apolloniusa and Celiane sprzed 24 tysięcy lat?
Czyżby także zmienił barwy po 12 tysiącach lat na Mrocznych Aniołów? I czy ci antagoniści
głównych bohaterów to naprawdę Mroczne Anioły? Jeśliby zgłębiono ten temat, mógłby
wyjść ciekawy sequel. Problemem może stać się jednak z kolei nieprzystępność dla
nieznających Genesis of Aquarion. Wszystko zależy od Shoji Kawamoriego, od sposobu w
jaki rozplanował fabułę. Ciężko przewidzieć losy bohaterów. Wszystko jest bardzo
poplątane, jednakże właśnie to ma swój urok. “Serce, które szuka prawdy. I serce, które
szuka miłości. Te dwa zostaną jednością w harmonii”. Ta piękna złota myśl (16 odcinek)
jednak nawet o kawałek nie zbliża oglądających do zrozumienia “kto jest kto” w serii. Można
mieć swoje tezy na ten temat, ja nie ruszam swojej: Amata = Apolonius, Zessica = Celiane,
Kagura = Apollo, Mikono = Sylvia (ew. Zessica = Reika, Amata = Sirius). A co z tego wyjdzie?
Przekonamy się na końcu ;)