Genia byla ofiarą wlasnej wiary ze musi zapewnić Januszkowi "ojca i matkę". I wchodzil w to ogromny poklad moralnosci i "pożadnosci" - stąd odmowa Sitkowskiemu. Tylko jak by sie przyjrzec temu bliżej, to moralność (będąć tak skrajnie oddana synowi) stracila już dawno. Być może Sitkowski zapewniłby im "nowy start", nawet za cene poświecenie ciała czy duszy. Ale oni mieli własciwie nic.

Oni byli winni absolutnie obydwoje, byli zależni od siebie. Ona broniła go po najgorszych katuszach, a on wykorzystywał jej dobroć. Genia zgubiła się na początku gdy chciała być opiekunką i katem, to biologicznie niemożliwe.

Jedynym aspektem scenariusza gdzie można było Genii żalować to fakt że nigdy nie miala zadnego momentu uśmiechu od losu. Gdy już Marian (nawet zonaty) sie tak zakochal ze zostawil swoje dotychczasowe zycie, to zmarł w tragicznych okolicznosciach. Genia tez nie do konca umiala czytać i nie zdawala sobie sprawy z majątku Sitkowskiego i uniosla sie honorem. Ale ona tego honoru nie miala od zawsze (juz abstrahujac od sytuacji z synem, to chociazby romanse z zonatym) więc tu moglaby poprawic sytuacje i dla niej, i teoretycznie dla syna.