Niestety na tym koniec. Nasza polska wersja serialu to kompletny niewypał pod każdym względem. Dobry serial powinien prowadzić użytkownika przez swoją historię, opowiadać o sobie. Tutaj wszystko dzieje się bez żadnej przyczyny. Chociażby na początku, kiedy pracodawca Uli oświadczył się swojej narzeczonej, przekonany byłem, że jego narzeczoną jest postać grana przez Weronikę Książkiewicz. Scenariusz nie pozwala nam polubić postaci tylko leci po swojemu. Po drugie, aktorzy. Zupełna porażka. Jak już większość wspomniała, aktorka grająca Ulę jest tragiczna. Ma nijaką urodę, co odróżnia ją od kolumbijskiego pierwowzoru i amerykańskiej wersji. Głos też ma nijaki - pamiętacie skrzek oryginalnej Brzyduli? Charakteryzacja Uli też jest do bani, widać, że gdyby nie aparat i okulary byłaby zupełnie normalną dziewczyną. W oryginale tak nie było - naprawdę nie potrafiłem sobie wyobrazić, że Beatrice może dobrze wyglądać. Polacy poszli tutaj na łatwiznę. Jeśli chodzi o pozostałych, szczupak Dobrzański, półżul Zawado-ojciec i Socha-mimoza nie dodają serialowi nic dobrego. Widać, że serial robiony jest na szybko i bez pomysłu, dowodem jest nawet tak z pozoru nieważna rzecz jak czołówka. Byle szybko i tanio. Dno i żenada. Bardzo mi przykro - 1/10. Nie znajduję nawet powodu za co mógłbym dać 2 punkty.