Nienawidzę Chibi-usy. Strasznie wkurzające dziecko. No i jeszcze się kurczę przystawia do Mamoru, chociaż wie, że to jej ojciec ;/

Ja tam ją lubiłam... mimo wszystko :D

Bardzo fajna bajeczka.Moja córka jak była młodsza bardzo ją lubiła.

w Sailor Moon są nieścisłości - niby będąc zwykłymi ludźmi nie rozpoznają się (nie liczę dziewcząt, które wiedzą cały czas co jest grane), tzn nie wiedzą, że np. Mamoru to Taxido. Właśnie, raz nie mają pojęcia, innym razem tak. Sprawa z alter-ego bohaterów jest pokręcona.
Niemniej tą serię bardzo lubię - najbardziej ją pamiętam ze wszystkich, które oglądałam jako dzieciak, Przypuszczam, że to za sprawą cyrku, tych przerażających, zarazem komicznych, przede wszystkim groteskowych sytuacji. "Tak śmieszne, że aż straszne" ;) to tak, jak z klaunami (nie ludźmi występującymi w cyrku, ale przedstawieni na obrazkach lub jako pacynki, figurki)... niby nic nadzwyczajnego, ale owiane tajemnicą, czasami budzą zwątpienie, ale także strach, przerażenie (przynajmniej u mnie).
Od dzisiaj oglądam właśnie tą serie (3 poprzednie obejrzałam bardzo wybiórczo, po kilka odcinków, jakichś przełomowych, np. gdy pojawiała się nowa postać/czarodziejka, bądź gdy miała miejsce ważna sytuacja - czytałam krótki opis odcinka i decydowałam, czy oglądać, no i oczywiście zakończenie każdej serii, Sailor Moon Super S i Stars to dla mnie przodowniczki;).

To, ludzie ich nie rozpoznają po przemianie jest jak najbardziej normalne, jest to jeden z punktów tzw. prawa anime (które mimo, że można znaleźć na nosnsopedii, jest jak najbardziej prawdziwe!). Tak samo nienormalne jest niby to, że podczas przemiany/transformacji wrogowie nie mogą ich zaatakować.

ok, ludzie nie rozpoznają, tu wszystko gra, z tym, że mi chodziło tylko i wyłącznie o bohaterów, nie "zwykłych obywateli" ;) Przemiany akurat się nie czepiam, czysta fantazja :)

Hehe, nienawidziłam Chibiusy z pasją odkąd tylko się pojawiła. ;) Że się przystawia do ojca to w sumie nic dziwnego, wg Freuda bodajże syn jest zwykle "zakochany" w matce, a córka w ojcu.

O ile uwielbiam "Czarodziejkę" do szleństwa to zgodzę się, że to był chyba najsłabszy sezon. Brakuje hmm... pazura. Jeszcze sezon wcześniej (mój ulubiony) Wiedźmy ginęły tragiczną śmiercią, często jedna wykańczając drugą, a tutaj wszyscy wrogowie w końcu żyją długo i szczęśliwie. Co mi się podoba to wątek komediowy i sporo Usagi/Mamoru. :)

W sumie ze wszystkich jest naprawdę najsłabsza - nie jest zła, po prostu biorąc pod uwagę wszystkie inne serie ta wypada najgorzej. Ma kilka bardzo fajnych odcinków, Amazonki są świetne, bardzo podobał mi się atak Usagi (Księżycowa Medytacja) i ataki innych Czarodziejek, ale jednak wolę inne serie ;)

Masz rację, ta seria jest strasznie różowa i cukierkowa, choć nie brak w niej też świetnych scen komicznych

A ja sie nie zgadzam, to jets zdecydowanie moja ulubiona seria! zwłaszcza królowa Neherenia 9odwieczny konflikt blodynek i brunetek:P ) i te wszystkie kolorowe postaci, oko 1,2,3 ciągle przesiadujacy w barze i popijający.... ach, rozmarzyłam się.:)

Ja również, jak mój przedmówca uważam, że ta seria jest najlepsza, najbardziej trafiła do mego serca:p. Przede wszystkim ma najpiękniejszą muzykę. Ale to tylko moje skromne zdanie:)