To nie był wiersz, to jedno, poza tym, to było po spotkaniu i nie AA, tylko AN.
Moje tłumaczenie wygląda tak (nie wiem już dokładnie, jak to się ma do tego z tvn-u, aczkolwiek moje jest prawdopodobnie bardziej adekwatne do tego, co Lila rzeczywiście mówiła):
Lila: Nie mogłam przecież czuć tej potrzeby. Jakby tysiąc ukrytych głosów szeptało 'Oto kim jesteś'. A ty walczysz z tym naciskiem, rosnąca potrzeba unosi się jak fala, pulsuje i drażni, i zmusza, by ją nakarmić. Ale szept staje się głośniejszy, aż krzyczy 'Teraz!'. I to jedyny głos jaki słyszysz... Jedyny głos, jaki chcesz słyszeć. I należysz do niego, do tego... mrocznego ja. Do tego...
Dexter: Mrocznego Pasażera.
Lila: Tak. Mrocznego Pasażera.

Dzieki wlasnie nie wiedzialam jak to nazwac wiersz/wypowiedz :D