Szczerze mówiąc sama jestem osobą dość głęboko wierzącą, ale nie odczułam nigdy, żeby jakoś specjalnie ośmieszał osoby wierzące( bardziej niż wszystkich innych ). W niektórych odcinkach jego polemika z osobami wierzącymi wymusza w nim głębszą refleksję, i w niektórych odcinkach widze, że niechętnie ale przyznaje im rację. Ale takie cytaty wyrwane z kontekstu mogą być źle interpretowane. Takie moje skromne zdanie.

Pozdrawiam

Dzięki za wsparcie, wierzący fani Doktora!

Mnie bardzo śmieszą sceny, gdy staje na miejscu kapłana w kaplicy i mówi do kogoś, to jest świetne :D Albo jak oglądał TV w kaplicy i rozmawiał z zakonnicą, "to tłumaczy dobry odbiór" :)

czy ja wiem ,House może jest ateistą ale nigdy nie obraził jakoś ludzi wierzących.
Wiecie może jak się nazywa soundtrack z napisów końcowych?kocham go

To jest Teadrop-Massive Attack za krótki

dzięki ,wrezszcie nie będe musiał przewijać napisów w kółko:)

Wystąpienie w kaplicy i "dobry odbiór" dzięki zakonnicy - rzeczywiście
świetne :-) House moim zdaniem, jeżeli z czymś wojuje, to z dewocją,
fanatyzmem i hipokryzją. I biurokracją, ale to w sumie można uznać za
jeden z rodzajów fanatyzmu.

A pamiętacie akcje "Patrz, Jezus na niego też nakabluj(do heroda?)" (do Wilsona po tym jak temu całemu Tritterowi to wszystko powiedział)

Dr. House to wyjątkowa postać. Jego cynizm jest przezabawny, rozśmiesza widzów, jego kontrowersyjne diagnozy, czy pomysły są wspaniałe a inteligencja przekracza średnią krajową :D Poza tym jego miłość do tej jego przełożonej, tak? , jest skomplikowana. Czasem nie mogę połapać, czy on ją jednak kocha, czy to jakieś jaja. :D Uwielbiam ten serial.

Jedną z głównych cech house'a jest jego niechęć do stereotypów. Religia jest również swego rodzaju stereotypem narzucającym sposób myślenia o świecie. House jako skrajny indywidualista wybiera poglądy niepopularne, będące w opozycji do większości, krytyka i ośmieszanie jest według niego najlepszym sposobem na ukazanie irracjonalności wierzeń innych. Czasem wydaje się być hipokrytą, np jawnie prześladując foremana za kolor skóry, ale tak naprawdę to tylko gra pozorów, bo house w głębi duszy opera się na żelaznych zasadach dyktowanych przez rozum (i niewiele mających wspólnego z moralnością).