Wiele pochlebnych opinii czytalem na ich temat. I owszem, sa silne psychicznie, dumne i niezlomne w swych pogladach, ktore odwaznie wyglaszaja To mi imponuje. Ale niz poza tym.

1) Katarzyna: w najwiekszym komplemencie traktowana przez Henryka jak zło konieczne, a na co dzien odpychana, obrazana slownie i sytuacyjnie. Od osoby swiatlej oczekiwalbym, ze wyjdzie poza role wiecznej pokutnicy, ktora jest slepo wierna w cos tak oczywiscie niesprawiedliwego. Ja wiem, ze mozna interpretowac to przewrotnie jako demostracja jej sily, ale rownie dobrze moge dowodzic w ten sposob jej slabosci. Oczekiwalbym czegos wiecej niz posluszne stawanie w chierarchii, ktora kobiecie w tamtych czasach, dawala miejsce tuz za koniem swego pana;)

2) Lady Mary: bardzo ulozona. Tak bardzo jak kazdy dobrze wytresowany nadworny piesek. Gesty, mimika, slowa - nienaganne. Ale, jak wyzej, od osoby swiatlej, majacej dostep do ksiazek i osob z roznych stron swiata i o roznych pogladach, oczekiwalbym wiecej niz pustych gestow, braku umiejetnosci wyjscia poza tą dworska gre chociazby w zaciszu swojej komnaty. Ale przede wszystkim wyjscia poza tak ortodoksyjna, szczelnie zamknieta poboznosc, ktora nie dopuszczala nikogo i nic poza wąskie rozumienie swojej religii! Byla mloda, a miala juz zamkniety zdewocialy umysl: odtracila zaloty niemieckiego chlopca, groziła, że wytnie wszystkich postepowcow, itd... Slowem: ani nie potrafia byc chociaz w 1% tak naturalna jak Katarzyna Howard (ktora oczywiscie, ze byla gluputka i rozwiazla), ani tak ciepla i otwarta religijnie jak Katarzyna Perr.