Dawno nie widziałam czegoś równie dołującego. NIKT, literalnie NIKT nie zasługuje na współczucie. Co jeszcze jest ok jako zamysł serialu. Tylko dlaczego Wszyscy są tak skrajnie, wręcz nierealnie nieszczęśliwi? Nie minęło nawet 10 lat odkąd skończyłam liceum i serio, nie pamiętam takich dram. Ci ludzie są przegrani, zdołowani i mają problemy takiej miary, że naprawdę dziwię się, że każdy na własną rękę nie szuka sznura i taboretu. Serio tak wygląda nastoletnie życie w USA? A już zrobienie z osoby Trans gwiazdy socjogramu, której pożądają dosłownie wszyscy to przegięcie. Swego czasu poczytałam trochę i te osoby są z reguły samotne i mają ogromny problem z akceptacją. Nie uwierzę, że taka osoba jest powszechnie pożądanym partnerem seksualnym. Ja naprawdę jestem tolerancyjna, ale na miejscu każdego z bohaterów planowałabym samobójstwo. Serio nikt nie martwi sie testem z historii i tym czy Eryk z IIIC mnie lubi? Jezu. Odpuściłam po 2 sezonie. Wytrwałam tylko dla boskiego ciała Jacoba Elordi.