...zupełnie nie ma równouprawnienia. Mianowicie odcinki wręcz epatują męskimi przyrodzeniami, w różnych kształtach i stanach, natomiast damskiego krocza po prostu nie ma.

Przy czym nie jest dla mnie problemem obraz chłopa bez ubrania - ciało to ciało, ten czy inny kawałek to ciągle ciało. Ale czemu w dobie równouprawnienia obrazów tego typu nie jest po równo dla każdej z płci?

A poważniej - jestem rocznik 1980 i albo mnie coś za młodu ominęło (w zasadzie wszystko), albo serial jest grubo przesadzony, albo dzisiejszy świat młodych jest zdrowo popi...., trudny znaczy się. Z mojej perspektywy Euforię ogląda się wcale niełatwo, chociaż jest dość wciągająca. Nie jestem tylko pewien czy to, że wciąga, nie jest mocno niezdrowym objawem. Powiem tylko tyle - wśród bohaterów nie da się znaleźć nikogo normalnego, a najsympatyczniejszy wydaje się dealer narkotyków, który wydaje się też lekko opóźniony.

Nie wiem czy polecam. Ale jako eksperyment socjologiczny chyba warto zobaczyć. Aha, i trzeba przebrnąć przez pierwszy odcinek, potem jest gorzej, ale lepiej. Ot, paradoks.