Też chciałabym wiedzieć...

Moim zdaniem Jean cierpiała na zaburzenia osobowości. Taśmy były efektem albo terapii (na którą wróciła w ostatnim odcinku) albo były jej inicjatywą, żeby pamiętać o tym, jakie cechy i cele ma jej alter-ego.
Melissa była jej byłą pacjentką, opowiadała o Niej podczas wieczoru u Rebeki (córki jednej z pacjentek). Od niej był ostatni sms, który zgodnie z zasadami domu został odczytany na głos. Według mnie Jean i Melissę łączyło coś, co Jean przerosło i jako osoba mająca nad nią przewagę w relacji lekarz - pacjent, bojąc się, że Melissa ją skompromituje i zniszczy karierę, małżeństwo i reputację wystawiła jej opinię, przez którą ta wylądowała w psychiatryku.
Sprawa z Melissą pokazuje, że Jean nie pierwszy raz nie jest nieprofesjonalna i jej zaangażowanie wychodzi poza merytorykę i gabinet. Ostatni odcinek, spotkanie z Melissą, brak obrączki, bransoletka którą Jean otrzymała od Melissy i którą celowo założyła na spotkanie, chcąc pokazać, że wciąż coś je łączy.
Dla mnie Jean była zaburzoną osobowościową kobietą, która szukając azylu w domu, w postaci męża i córki (z którą jak było widać nie miała jakiejś wybitnie bliskiej relacji) jednocześnie walczyła ze swoją drugą osobowością.

Dużo wyjaśnia ostatni odcinek. Gina żyła w domu otoczonym chaosem (to mowiła jej matka). Mogło to spowodować problemy z tożsamością bohaterki oraz tak jak jej córki, także z określeniem seksualności. Zwróćmy uwagę też na to, że nie potrafiła zaangażować się na 100% w żaden związek, Z jednej strony jest chorobliwie zazdrosna o męża i boi sie go stracić a z drugiej odsuwa się od niego, tak samo było z barmanką. Potem z obawy, że barmanka ją oleje po odkryciu prawdy inicjuje spotkanie z Melissa, która wcześniej była jej pacjentką ale która za bardzo się zaangażowała w ten związek i po opinii Giny została zamknięta w zakładzie psychiatrycznym. Gdzieś jest wspomniane, że Gina nie dostala się na wymarzoną uczelnie ale ucina szybko temat, myśle, że chciała być pisarką i to ją podłamało dlatego chodziła na terapie. O tym, że jest pisarką o imieniu Diane po prostu chorobliwie fantazjowała i nagrywała to na kasety żeby jeszcze lepiej wczuć się w tę rolę. Wolała tę wersje siebie, uważała ją za lepszą. Pokój 309 był jej dawnym mieszkaniem za które ciągle płaciła matka (po jej wypowiedziach mam wrażenie, że też była terapeutką i zmusiła Gine zeby poszła w jej ślady). Gdzieś na forum było pytanie po co spotykala sie potajemnie i angażowała w życie swoich pacjentów, moim zdaniem po 1 była po prostu beznadziejną terapeutką i tak radziła sobie ze zrozumieniem czy też ogarnieciem problemów osob leczonych (bo jaki zaburzony terapeuta może być dobrym terapeutą? To tak jakby alkoholik który się nie leczy uczył cie jak masz się wyleczyć z alkoholizmu, hellow!), a 2, każde życie tylko nie swoje wydawało jej się ciekawsze, prawdziwsze, lepsze niż swoje udawane.

A wg mnie ona była zaburzoną socjopatką, spotykała się z bliskimi pacjentów, bo chciała mieć nad nimi pełną kontrolę i nie dopuścić do wyzdrowienia i przerwania terapii.