Tym razem jest to seria o Cla­ire Under­wood, o jej doj­rze­wa­niu do tego, by ponie­chać prób zbu­do­wa­nia wspól­nej ścieżki z kimś, kto buduje ścieżkę tylko pod sie­bie. Nie­zwy­kle inte­re­su­jące jest śledze­nie jej mil­czą­cej prze­miany, którą obser­wo­wać można tylko po spoj­rze­niu, wyco­fa­nym tonie głosu, po wyłącz­nie wybor­czym uśmie­chu. Robin Wri­ght jest po pro­stu genialna, nie­omal genial­nie depre­syjna w dru­giej poło­wie serii.
http://renatarusnak.com/house-of-cards-s03-najglebszy-i-najmocniejszy/