Mnie się nawet podobało, w końcu...
UWAGA, SPOILER!
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
...polazł za nią do zaświatów, co sugeruje, że - tak jak on potrafi - narobi tam bajzlu i ją zgarnie. To nawet spoko, że nie żyje [no wiem, jak to brzmi^^] w tym kontekście, bo się nie będzie starzeć, a że Wielki Mędrzec to bóstwo, to pewno może tu coś podziałać z jej duszą.

Moim zdaniem akurat budowanie uczucia między główną parą zostało poprowadzone fatalnie.
Ona o wiele za szybko się w nim zakochała - rozumiem, że uczucie w końcu musiało ją "dopaść", kiedy on tak ciągle za nią łaził, wyznawał jej miłość, bronił jej życia i się o nią troszczył, ale uważam, że odbyło się to stanowczo za szybko.
No i bardzo mi zabrakło jakichś większych wątpliwości z jej strony - przecież przez geumganggo on był praktycznie jej niewolnikiem, i to na najgłębszym, emocjonalnym poziomie, a jednak jakiekolwiek wyrzuty sumienia czy świadomość tego, że jego uczucia tak naprawdę zostały mu siłą narzucone i nie są prawdziwe, pojawiały się bardzo rzadko.