Śmierć dziecka to głęboki temat, a tu w pierwszym odcinku pokazują obleśne i niepotrzebne wątki seksualne. Czy chodzi o wytworzenie kontrastu między rzeczywistym światem, a światem kreowanym przez pana Picklesa? Po co scena, w której córka siostry głównego bohatera widzi ojca, którego sąsiad zaspokaja ręką na podjeździe? Po co scena z lalkarzami kopulującymi wewnątrz kukły konia?
To kolejna produkcja, która ma zohydzić widzom wizję świata? W ciągu 30 minut pokazano dwa akty homoseksualne i żadnej szczęśliwej pary heteroseksualnej.

Mimo tych zastrzeżeń było kilka ciekawych scen - opowieść pana Picklesa o pluszaku zagubionym w przeprowadzce, która miała być przypowieścią dla dzieci o śmierci jego synka. Dobry był też wątek, w którym syn Picklesa podrzuca gniazdo pszczół na grób brata by chronić go przed profanacją przez zdegenerowanych nastolatków pokładających się na nagrobku i palących marihuanę. Możliwe, że był to też gest dla ojca, którym zdaje się pogardzać, a któremu chyba w głębi jednak współczuje.