a szkoda, bo pomysł był super, jednak to wszystko wyszło nijak. Kiedyś oglądałam angielski film Kozaczki z pieprzykiem - i to było świetne. Wzruszenie i refleksja. A tu dosłownie nic. Spłynęło po mnie i tyle w temacie. Skuszona reklamą i zdjęciami z mojego miasteczka dostałam rozmemłaną papkę bez chociaż najmniejszego bodźca emocjonalnego. Fabuła kuleje, dialogi bez polotu, jakieś zawieszenia i dłużyzny. Legenda drag queen nie umiejąca się poruszać w takim stroju. Zero ruchów na scenie, ma swoje lata owszem ale widać było że suknie stanowią problem. Tak śpiewają w tych rewiach? z playbacku? Rola Seweryna nie zrobiła na mnie żadnego wrażenia. Smutne, bo cenię go i pamiętam. Rozumiem, że tak postrzegana jest prowincja i tak też jest w rzeczywistości (na murach są takie napisy - zgadza się!) może trzeba było podkreślić z jakiego świata wraca bohater, ale bez przesady, w takich dresach już nikt tu nie chodzi:))) Za to w zaściankowym, obskurnym szpitaliku robią od ręki przeszczep - super. Wioleta gnębi ojca, by dosłownie w jednej sekundzie jarać się pomysłem z jego udziałem. I jeszcze jedno - po raz kolejny, kiedy nauczycie się robić porządny dźwięk? Aha, przede mną ostatni odcinek. Kłania się tu Goło i wesoło (wiem ze spojlerów) - przy tym filmie uśmiałam się do łez, tu wiem już jak będzie. Nijak i wkurzająco.