Lilo już nie jest słodką dziewczynką, która żyła we własnym świecie, i karmiła rybkę w morzu, i którą pokochałam. Teraz to jakaś przygłupia chłopczyca, która zbiera robale, beka, pluje, marzy o horrorach, ma bzdety w głowie i się inaczej ubiera i ma inny głos. A Stitch też się tu głupio zachowuje - nie zostało w nim nic z tego potworka, który szukał kiedyś rodziny. Teraz to jest zazdrosny, popisujący się, obrzydliwy niebieski dzieciak. Okropność. A doktor Jumba potrafił mówić w języku Ziemian, a nie jakieś "Dziewczynka narozrabiając, wielce niebezpieczny być eksplozją". Co to jest za bełkot?! Plickley ma ciągle zmieniany głos (nie dziwię się, jeśli aktor odmówił brania w tym udziału), Nani jest dziwna, ohydna grafika, a sam pomysł tych eksperymentów, który zapoczątkował film "Stitch! Misja" sprawia, że mi się mózg smarzy - nie mogę tego ścierpieć! co się stało ze starym dobrym Lilo i Stutchem? Pomocy! powstał również we współpracy z japońską wytwórnią serial, który przypomina trochę Mangę, o tym, że Stitch przybył do Japonii. Już więcej nie mogę...