Mój poprzedni temat o tej produkcji znajduje się aktualnie na samym szczycie tego forum. Nie wypowiadam się tam zbyt przyjemnie, więc teraz gdy minęło kilka miesięcy i wiele odcinków zostało wyemitowanych, czuję się zobligowany by odświeżyć moją opinię i uniknąć odstraszania ludzi nazwami postów.

Jak wspominałem w tamtym obszernym opisie, zacząłem serial dość sceptycznie. Lekko nakręcony filmem o tym samym tytule nie wstrzeliłem się w historię pierwszych odcinków i szybko zniechęciłem. Na szczęście moja natura nie pozwala mi przerwać serialu w takich momentach, toteż oglądałem dalej.
I tu następuje przełom, po kilku następnych odcinkach, gdy odpowiednio zarysowano już postacie, uporządkowano wątek pracy w FBI, serial skupił się na wątku głównym - NTZ.
Miałem ciągłą nadzieję, że to będzie główna tematyka tej produkcji i wreszcie się tego doczekałem. NZT i ludzie z nim związani zaczęli zyskiwać tło, i to dość szokujące w wielu przypadkach.
Zanim jednak przejdę do dalszego omawiania tego, chciałbym wspomnieć o strukturze serialu. I tutaj należy wspomnieć o balansie jakiego można tutaj doświadczyć. Nie wiem, czy tylko ja mam takie wrażenie, ale sposób oddzielenia akcji i dramatu od luźniejszych przerywników jest jakoś tak świetnie zrobiony, że jeden odcinek może nas i rozśmieszyć, i zasmucić, i jeszcze na koniec zaskoczyć. Nie jest to oczywiście produkcja komediowa, ale reżyserzy zdają się być "na czasie", ponieważ wstawki w stylu perpetual doga czy vine'ów z Mishką były tak niespodziewane, że nie sposób było się nie uśmiechnąć.
Sama postać Briana, ale to już podobnie opisałem we wcześniejszym temacie, bardzo dobrze wpasowała się do kanwy postaci. Śmiertelnie poważny w jednym ujęciu, w momencie potrafi obrócić sytuację w żart, gag czy nawet delikatny romans. A później albo ratuje miasto albo odpala bongo.

Ale wróćmy do tematu NZT, bo przynajmniej dla mnie jest to najważniejszy element tej produkcji.

MOŻLIWY SPOILER! [na aktualny stan S01E17]
W ciągu ostatnich kilku odcinków mocno rozwinięto wątki ludzi, wokół których krąży NZT. Zarysowano przeszłość senatora Morry. Równo za tymi informacjami podąża Rebecca, a za nią natomiast krąży Brian starając się jej przeszkodzić. W tym momencie zacząłem dostrzegać wysoki poziom Limitlessa. Oglądając bowiem, waham się ciągle która z postaci postępuje właściwie. Pomagają w tym oczywiście częste analizy Briana, w równie niekonwencjonalnych prezentacjach. O co mi chodzi, to fakt, że serial nabrał mocnego dramatycznego zabarwienia. W najnowszym na ten dzień odcinku 17. dochodzi do dużego zaskoczenia gdy Rachel zdradza trochę za dużo informacji na raz. Naprawdę byłem przekonany, że w momencie Mike i Ike (ten wpływ, tez nie pamiętam ich oryginalnych imion) zareagują i wyprowadzą Briana, ale w kajdankach. Z tyłu głowy miałem myśl o groźbie Sandsa.
KONIEC SPOILERA

Podsumowując, chodzi mi o rozbudowanie ścieżek, które pośrednio wymusza na nas również myślenie i rozpatrywanie prawidłowych wyborów, a te z odcinka na odcinek staja się coraz trudniejsze i zagmatwane.
Watek pracy detektywistyczno-kryminalnej dalej istnieje, ale przesunięto go raczej na drugi plan, jako tylko tło dla mijającego czasu.


Chcąc, nie chcąc znów napociłem tak długi tekst. Przepraszam za wszelkie nadinterpretacje i niedomówienia lub ewentualne pomyłki, ale musiałem zrobić cokolwiek, by nie pozwolić ludziom przegapić tak dobrej produkcji. Zapraszam również do dyskusji, gdyż to forum niestety delikatnie mówiąc - śpi.