wysiłek brytyjskich scenarzystów, próbujących wmówić widzom, że jedynym lekarstwem na dysfunkcjonalność tamtejszych glin jest ich totalna inwigilacja i powszechność donosicielstwa, jako naczelnej wykładni sensu ich służby. Choć wiem, i oni też to wiedzą, że jest to wysiłek orwellowski, groteskowy i przeciw skuteczny.
Jednak, prawdę mówiąc, nudzą mnie seriale, zajmujące się wyłącznie incydentalnymi, wewnętrznymi problemami policji, której jedynym, prawdziwym problemem jest to, że nie potrafi złapać praktycznie żadnego przestępcy, na dźwięk słowa "terrorysta" rżnie w gacie, aż po skarpetki, natomiast ze śmiertelną powagą debatuje o minimalnym, procentowym udziale pedałów na każdym posterunku przy ścieżce rowerowej, oraz zezwoleniem na noszenie przez funkcjonariuszy obcinaczy do paznokci, jako broni ostrej i niebezpiecznej.