Podobno lubimy tylko piosenki, które znamy. Wiec tę polubimy na pewno. Ale pomimo, że widzieliśmy historii o miłości wiele, ta ujmuje swoją prostotą i zwyczajnością. I w tym jej siła. Uroczy samotny ojciec, marzenie połowy matek z przedszkola. Przystojny, opiekuńczy, dobrze gotuje, nie robi scen i drzwi też naprawi. Jak by go nie wymyślili, to trzeba byłoby go wymyślić. I ona, pokiereszowana i samotna. Musiało zaiskrzyć, wiadomo.
Myślę, że ta drama może się podobać, bo jako jedna z niewielu opowiada o ludziach w okolicy 40stki. Tak, tak, życie uczuciowe nie kończy się w okolicach matury. Szok.
Aktorzy dobrze się spisali, szczególnie ML. Pamiętałam go ze Strangera, gdzie grał niezbyt sympatyczną postać, więc przeżyłam maly dysonans poznawczy. Tutaj jest słodki jak jednorożec. Dobrze, że było tylko 12 odcinków, bo taką słodycz

łatwo przedawkować.
Dwa odcinki ostatnie nie trzymają tempa, ale ogólnie jestem zdecydowanie na tak. Urocze, po prostu.