Już 4 sezon był mocno wymuszony moim zdaniem, więc włączyłam 5 głównie z ciekawości i niedowierzania czy nagle odnalazła się jakaś sensowna wizja i pomysł na ten serial... ale niestety nie. Mielenie po raz tysięczny tych samych rozwleczonych wątków i ciągłe wrażenie, że akcja stoi w jakiejś próżni. Serial nadal wizualnie ma swoje momenty i ładne zdjęcia ale nic po za tym. Nie wiem ile jeszcze sezonów musi powstać, żeby w końcu zamknęli ten wątek z córką June. Mam wrażenie, że wartość i przekaz tego serialu byłaby o wiele mocniejsze gdyby zostali przy bardziej skondensowanej fabule, przyjęłabym nawet na klatę jakieś depresyjne zakończenie, w którym June nie udaje się uciec albo takie, w którym nie do końca wiemy co się z nią stało.. nie wszystko musi być podane widzowi na tacy. Dużą zaletą 1 sezonu była tajemniczość tego świata i zasad nim rządzących, potęgująca uczucie zaszczucia i beznadziejności sytuacji w widzu - jednocześnie pozwalając utożsamić się z bohaterkami. Teraz jakbym miała Opowieść Podręcznej komuś polecić to tylko z ostrzeżeniem, że może go spotkać duże rozczarowanie jeśli lubi seriale, które szanują jego czas.