Pratt wyjechał do Afryki, przed wyjazdem znalazł kolczyki, które to niby miały należeć do jego dziewczyny, nie pamiętam imienia, tej z fundacji przeciw przemocy czy jakoś tak. Zostawił je w szpitalu dla niej, kiedy przyszła, odebrała i powiedziała, że to nie jej kolczyki.

Pratt w Afryce przeżył szok. Nie miał pojęcia, że tak wygląda kraj w czasie wojny. Myślał, że zjadł wszystkie rozumy, bo w Chicago miał mnóstwo przypadków strzelaniny, gwałtów i przemocy domowej, a tu się okazało, że to całkiem inny świat: na lotnisku trzepali mu bagaż i przetrzymali za książkę, po drodze z lotniska (odbierała go ta blondynka z tłumaczem) zatrzymało ich jakieś uzbrojone ugrupowanie. Samochód, którym jechali został bez kół, drzwi itp. Oni zaś zostali bez ubrań, butów, a nawet skarpetek.

Po przybyciu do obozu (na piechotę) Pratt chciał pomóc zgwałconej kobiecie, ale nie wiedział, że w obozie zgwałconymi kobietami zajmują się wyłącznie kobiety. Dyrektora szpitala wziął za rannego, Carter pojawił się na kilka minut, w końcowej scenie Pratt wraz z Carterem byli świadkami linczu na osobie z wrogiego ugrupowania. Niestety nic nie mogli zrobić. Wściekły tłum ubił (dosłownie) mężczyznę.

W Chicago: Abby miała pacjentkę, a raczej dwie - babcię i wnuczkę. Babcia tworzyła rodzinę zastępczą dla wnuczki po śmierci rodziców dwunastolatki, jednakże było odwrotnie. To wnuczka bardziej opiekowała się babcią. Jechała samochodem do apteki i miała wypadek. Abby wezwała opiekę społeczną, ale dziewczynka przekonała ją, że może się babcią zająć. Opieka społeczna miała im w tym pomagać.

Na dyżur przywieziono chłopaka Sam (pielęgniarki) tego, który siedzi we więzieniu. Sam chciała go traktować jak zwykłego pacjenta, strażnicy i Clemente mówili, że facet symuluje zapalenie wyrostka. Neela kazała zrobić dodatkowe badania i okazało się, że doszło do perforacji.

Clemente dostaje pogróżki telefoniczne, listowne od Bobby'ego - męża, policjanta tej jego postrzelonej dziewczyny. Clemente boi się nawet sam iść do domu.

Morris znów miał starcie z panią chirurg, które to zakończyło się małym romansikiem w magazynie leków.

Hmmm, to chyba było wszystko.

aha, sorry za braki w składni stylistycznej. Nie mam siły pisać ładnie i składnie, dlatego jeśli coś jest niejasne to mogę potem przetłumaczyć. Proszę się nie nabijać z mojego stylu ;)

Dziękuję:D Teraz czuję jakbym oglądała cały odcinek:D
Pozdrawiam:*

tez nie widzialam odcinka w piątek ale po takim szczegółowym opisie czuję się w pełni usatysfakcjonowana;)