Tak, gra kolorów jest bardzo widoczna i ważna jako element całości, i o ile kontrast między Milton a Helstone oraz różnica w barwach Helstone "przed i po" są wyraźne, o tyle jakoś nie zwróciłam uwagi na "rozjaśniające się" Milton, muszę jeszcze raz obejrzeć i sprawdzić :) Co do Helstone jeszcze, to właśnie przy odwiedzinach Margaret i pana Bella wydaje się lekko przybladłe, ale w scenach z Johnem, szczególnie przy domu Margaret, jest ono jakby wciąż żywe i jaskrawe :)

Ja również przeczytałam powieść i zgadzam się , że scenariusz został bardzo dobrze napisany ze zmianmi korzystnymi dla filmu. Ale dla mnie najważniejsza w tym serialu jest muzyka, która na równi z obrazami przyciąga uwagę. Bez tej jakże wzruszającej lini melodycznej (motyw, który powtarza sie docyć często)Północ i Południe nie byłoby takie samo. Oglądam od półtora miesiąca ten serial i nie mogę przestać.

Ja sobie ściągnęłam całą ścieżkę dźwiękową i słucham non stop, uwielbiam motyw przewodni ;) jest świetna, porównywalna z innymi świetnymi soundtrackami z światowych, cenionych filmów

Najbardziej w całym soundtracu podoba mi się "Thorton`s walk"przepieknie brzmi tam harfa, która potęguje smutek. Gdy widzę Thortona w tym utworze to aż mnie ściska w środku a łzy same płyną, a gdy wychodzi od Margareth, po odrzuconych oświadczynach i idzie ulicą to po prostu umieram z żalu. NIe mówiąc już o "Look back". Ten utwór odbiera mowę, a sama scena jest dla mnie najpiękniejsza w całym serialu. Porównuje tę muzykę do ścieżki muzycznej Michaela Nymana z filmu "Fortepian", która wiele lat temu wdarła się do mojej świadomości i do dzisiaj tam pozostała.