Być może to pierwszy szkocki serial, który widziałem, ale cały czas kołatała mi po głowie myśl, że Anglicy zrobiliby to lepiej. Nie wypuściliby czegoś aż tak, pod względem skryptu, niedopracowanego. Tutaj praktycznie każdy dialog jest żenujący - albo infantylny albo kretyński. Postaci są jak plastikowe zabawki wypowiadające się w sposób niedorzeczny, reagujące w sposób irracjonalny. Jakby bawiły się nimi małe dzieci i wkładały im w usta te debilne kwestie.
David Macpherson udowodnił, że jest beztalenciem. Wiem, że się go w Szkocji promuje na siłę, jak celebrytę. Teraz jest tam moda na szkockich górali, a on z takiej rodziny pochodzi.
Sam pomysł jako taki nie jest zły, ale oczywiście łatwo rzucić jakiś pomysł, trza jeszcze mieć talent by z pomocą owej iskry bożej wykrzesać jakikolwiek artyzm, melodię, harmonię oraz rzecz jasna sens. Tutaj nie ma ani sensu ani artyzmu. Skądinąd uznani aktorzy są prowadzeni fatalnie. Robi się ze wszystkich półgłówków.
Jedynym plusem tego serialu jest to, że możemy usłyszeć jak "w domu" mówią tacy znani aktorzy jak Iain Glen (Gra o tron) czy Martin Compston (Line of Duty). Ich akcent jest tu jedyną godną uwagi rzeczą.