Dla mnie drugi był dużo słabszy od pierwszego. Za mało Stringera z ekipą. Zbyt dużo miejsca poświęcone nudnym dokerom i przygłupom jak Nick, czy Ziggy Sobotka. Grecy jeszcze byli ok.

dla mnie najbardziej nierealistyczną postacią w tym serialu jest Omar... mimo ze typka bardzo lubie to nie wierze że tak długo utrzymałby sie przy życiu będąc wolnym strzelcem w zasadzie bez koneksji i okradając bossów ulicznych. No a jeśli już utrzymałby sie przy życiu to raczej by skończył w więzieniu, mając taką sławę na ulicy, rozwalając gości tą samą spluwą i nawet sie z tym nie kryjąc. Jeszcze do tego facet jest jak Robin Hood (jak to sam Stringer go nazwał) okrada bogatych a jak ma doła to rozdaje biednym i te jego zasady gry itd.

Racja. Najbardziej zabawne są sceny gdy idzie Omar ze strzelbą w tym swoim płaszczu. Wszyscy dookoła uciekają krzycząc "Omar coming!", a przecież bez najmniejszego problemu mogliby go sprzątnąć na otwartym terenie.

Z prawem to też beka. Gość przed sądem przyznaje się do tego co robi, ale oczywiście nikt nie stawia mu żadnych zarzutów.

Chodzi o przesłuchanie Omara w sprawie Birda? Jakie niby mieliby mu postawić zarzuty? Omar, na pytanie z czego się utrzymuje odpowiedział, że rabuje dilerów narkotykowych. Nie powiedział "w dniu x obrabowałem y" żeby można mu było postawić konkretny zarzut. Poza tym fach wybrał sobie skrupulatnie - który diler pobiegnie na policję, że mu skrytkę obrobiono? ;)

W serialu zostało to wyjaśnione dosyć dokładnie.Przede wszystkim skrytki i miejsca sprzedaży były rozsiane po całym mieście i żaden z dilerów nie posiadał takiej obstawy by zapewnić im wszystkim wymaganą ochronę.Na ogół wyglądało więc to tak, że towaru i miejsca pilnowały dzieciaki bez broni, którym raczej nie w głowie było ryzykować życiem za marną kasę.Po drugie Omar każdą ze swej akcji dokładnie przygotowywał i poprzedzał wielogodzinną obserwacją, nie działał mówiąc kolokwialnie na pałę.Mimo to, gdy ataki na Avona przybrały na sile ten wzmocnił ochronę i jedna z akcji zakończyła się niepowodzeniem oraz śmiercią dziewczyny z ekipy Omara.Reszta współpracowników Omara raczej też nie cieszyła się długim życiem i zemsta bossów szybko ich dosięgała.
Na koniec dodam, że postać Omara była w dużej części wzorowana na prawdziwych gościach, takich jak Donnie Andrews czy Billy Outlaw, którzy pałali się okradaniem dilerów narkotykowych oraz gangsterów i niektórzy z nich robili to latami.

Nie muszą, a często nie mogą stawiać żadnych zarzutów. W Ameryce jest taka instytucja, jak "plea bargaining", czyli takie targowanie się między podejrzanymi, a organami ścigania.