Raczej nie jest tak jak piszesz. XIX wiecznym najłatwiej jest nauczyć się języka i nowych zasad społecznych, dla nich najmniej się zmieniło przez 140 lat. Są zresztą najbardziej lubianą grupą przez ludzi współczesnych. Co do pozostałych widać na mieście, że jest sporo bezdomnych dzikusów żyjących po staremu i wikingów na zasiłku. 10 000 lat temu ludzi było kilka milionów na całej Ziemi. Teraz jest ich tylu tylko w kraju gdzie toczy się akcja serialu. To na pewno szok dla prehistorycznych. Ktoś taki jak Navn mógł z trudnościami jakoś się odnaleźć, bo pewnie niejedno zrobił w swoich czasach by przetrwać, może nawet był kanibalem. Reszta czai się w krzakach i skubie liście. Natomiast wikingowie byli podróżnikami już w czasach gdy istniały cywilizacje, bogaty język, rozwinięte zależności społeczne. Nowe są dla nich nowinki techniczne i prawa człowieka. Ale z drugiej strony ponoć człowiek intelektualnie jest taki sam od tysięcy lat. My po prostu korzystamy z pracy setek pokoleń przed nami. Jednak jakieś moralne nawyki epoki nabyte z dorastaniem trudno wykorzenić, co widać w serialu.

Cenne uwagi, dzięki! Ale ja mimo tego widzę tych dziewiętnastowiecznych jako niedostosowanych. Oslo uparcie nazywają Christianią, są dla nich nadawane nawet specjalne komunikaty radiowe. Nieszcześliwy współpracownik Navna, który pamięta Byrona najbardziej pragnie powrócić do swoich czasów. Nowy partner byłej żony Larsa wydaje się być bardziej otwarty na wartość współczesności (tak deklaruje), ale w praktyce to ona przyjmuje jego styl życia, nie odwrotnie.

Nie do końca prawda. Najgroźniejszą organizacją przestępczą jest Bohema założona przez XIX-wiecznych. Poza tym pelno ich w różnych organizacjach publicznych. Najmniej tez starają się dostosować, wręcz wylansowali coś w rodzaju mody. Z wyjątkiem jednego, ludzie z epoki żelaza mają kiepską sytuację finansowo-zawodową. Muszą imać się przestępstw.

Myślę że to nie do końca tak było. Moim zdaniem jednym z głównych problemów przybyłych były stosunki społeczne i regulujące je prawa - dla dziewiętnastowiecznych te zmiany nie były aż takie drastyczne, społeczeństwo współczesne funkcjonuje wystarczająco podobnie do tego z ich czasów, dzięki czemu łatwo się w nim odnajdują, ale też mają mocne przekonanie, że w ich czasach było lepiej i z uporem trzymają się swoich zasad - bo mogą, bo te zasady są wystarczająco podobne do obecnych.

Wikingowie stąpają po znacznie bardziej grząskim gruncie, nie pomaga też fakt, że tak istotna była dla nich siła i walka, a tu nagle taki król Olaf spotyka się z szarym urzędniczyną i okazuje się, że - w sumie przecież niewiele realnie mogący - urzędnik decyduje o jego być albo nie być.

Ci z epoki kamienia z kolei mają kompletnie przerąbane, nie wyobrażam sobie nawet jak by to mogło być, przybyć z ich czasów do epoki, w której każda dziedzina życia jest regulowana szczegółowymi prawami.

To tak jak my byśmy nagle trafili do epoki kamienia. Całkowicie trzeba by było zmienić myślenie i tryb życia by wtedy przeżyć i w miarę normalnie funkcjonować.

Włączyć "przeżycie za wszelką cenę". Wydaje mi się, że mimo wszystko to byłoby łatwiejsze niż przejście z absolutnej wolności na skrępowanie górą restrykcji i zakazów (nie wspominając nawet o kompletnie odmiennych warunkach mieszkaniowych, metodach pozyskiwania pożywienia itp.), ale to oczywiście czyste gdybanie.