Po części się zgadzam, ale odejście doktora zrobili w sposób mistrzowski. Do Capry się przyzwyczaiłem, ma swój urok:) Nigdy nie byłem miłośnikiem seriali. Do dziś jednak coś tam zobaczyłem. "Zakazane Imperium", "Gra o Tron", "Walking Dead" i takie tam. Owszem są bardzo dobre, jednak "Przystanek" do dziś samotnie sobie krąży po własnej orbicie. Nie było nigdy niczego do niego podobnego i raczej nie będzie. Nie jest to tylko sentyment do czasów dzieciństwa. Ostatnio ściągnąłem sobie wszystkie sezony, gdyż wersja kupna mam wrażenie ma zmienioną ścieżkę dźwiękową i magia znów zadziałała. Teraz robi się seriale dla wszystkich, patrzy się na to, podoba się, ale tej mocy tam nie uświadczysz. Dziesiątki wzruszeń, dreszcze na plecach, poczucie, że świat jest piękny to wszystko tam znalazłem. Wiadomo to utopia, a ja nie jestem fantastą, jednak w tym wypadku robię wyjątek i czasem sięgam po ten narkotyk, totalny odlot bez skutków ubocznych.

Na dodatek dla mnie to również wspomnienie czasów, które pamiętam, kiedy ten serial leciał. Gdzieś zawsze zostaje sentyment. Co innego może też wtedy myślałem, inne miałem odniesienie do świata i rzeczywistości, inne problemy (mniejsze ;)) to wszystko sprawia, że dziś ogląda się ten serial z przyjemnością. To podróż wstecz do spokojniejszego świata.

Nie wiem, czy wszystkie odcinki widziałem, ale na pewno większość z nich. Pamiętam, że trafiłem na ten serial zupełnym przypadkiem, a potem już starałem się oglądać go systematycznie. Świetny klimat, zdjęcia i pamiętna czołówka.