Oglądałeś tylko fragmenty i na ich podstawie wyciągasz niewłaściwe wnioski. Ksiądź Ralph okazywał zainteresowanie Meggie w całkowicie przyjacielski sposób. Meggie była bardzo zaniedbywanym dzieckiem, zwłaszcza przez matkę, np. to Ralph tłumaczył jej na czym polega menstruacja, kiedy Meggie zamartwiała się że umiera na raka, gdyż co miesiąc boli ją brzuch i leci z niej krew. Najpierw było współczucie dla zaniedbanego dziecka, przyjaźń, potem miłość platoniczna, a fizyczna dopiero po latach, kiedy Meggie miała już swojego męża i jedno dziecko. I to Meggie np. pierwsza całowała księdza, a nie on ją. Zresztą te pocałunki były bardzo niewinne z jej strony, gdyż nie była świadoma, co może zdarzyć się dalej.

Dziękuję za Twoją wypowiedź, i za to, że mi powiedziałaś, że się mylę. Może teraz, po tym, jak wiem, że nie jest taki ohydny, jak sądziłem, może go kiedyś nawet obejrzę.

Twoim zdaniem filmy powinny przypominać wyłącznie laurki, albo pocztówki?

Nie wiem, co masz na myśli zadając to pytanie...
Jest tak samo ni z gruchy, ni z pietruchy, jak pytanie "A Twoim zdaniem psy powinny szczotkować zęby?".

Tą ksiażkę i ten film można opisać chyba tylko w jeden sposób Nigdy nie wiadomo jak daleko może posunąć się nieszczęście. Książka jest wybitna, film jest bardzo zbliżony do ksiązki nawet bohaterowie są świetnie dobrani, fabuła blsika książce także polecam ksiazkę i film.