Szukałam krótkiego serialu na weekend i widząc obecność motywu snów oraz tylko 11 odcinków, zdecydowałam się na Sandmana. Światy fantasy to nie do końca mój klimat, ale ten serial skradł mi serce. Wspaniałe poprowadzona historia, a nawiązania do mitologii oraz obecność symboli dodaje smaczków.

Wg mnie na duży plus zmiana dynamiki opowiadania historii od odcinka z restauracją, który sam w sobie był genialny.

Nie wiem jak było w komiksie, na pewno sprawdzę oryginał, ale fakt, że Lucyfer był kobietą o twarzy anioła zaskoczył mnie pozytywnie. Tak samo jak postać Śmierci, przedstawionej jako uśmiechnięta i pogodna kobieta. Bardzo lubię takie nieoczywistości, które zaburzają popkulturowe normy.

Widzę tutaj sporo komentarzy, że pojawia się dużo LGBT. Jak tak teraz myślę o tym, to faktycznie sporo wątków homoseksualnych, ale przyznam, że nie jest to w żaden sposób nachalne dla widza. Przynajmniej dla mnie nie było. No chyba, że ktoś dla zasady ma ból d0py jak widzi dwóch całujących się mężczyzn. Wtedy może zakłuć, ale to nie problem serialu, tylko człowieka, który go ogląda.