Ani materiał bazowy nie był nigdy realistyczny, ani twórcy ekranizacji nie próbowali go urealistyczniać. Albo przyjmujesz konwencję, albo odpadasz :-)
Natomiast jako muzealnik twierdzę, że akurat postać Chinki jest całkowicie wiarygodna. Po pierwsze, nawet chowając się w ciemnej dziurze, mogła (i musiała) polegać na innych pracownikach muzeum (tu myślę przede wszystkim o ochronie, która musiała wiedzieć o jej obecności i zgodziła się na nią). Muzeum to jest takie miejsce, gdzie zawsze możesz się umyć, uprać i uprasować ubranie, przygotować jedzenie, przespać. Serio, zaplecza dużych muzeów pozwalają na spędzenie tam wielu dni bez wychodzenia. Po drugie, prawdziwy muzealnik zawsze przede wszystkim dba o powierzone mu zabytki. Jesteśmy szkoleni, co mamy robić np. na wypadek wojny czy klęski żywiołowej - nie uciekać bynajmniej, chroniąc życie, ale przede wszystkim zadbać o zabytki...