Nie rozumiem tego. Uwielbiam sierżant Donovan i tę jej wydętą wargę - ją absolutnie
można podejrzewać o taką głupotę, ale Lestrade'a?
Przecież ta teoria Donovan nie trzyma się kupy - po kolejnym obejrzeniu odcinka
zaczynam wątpić czy to możliwe, by ona sama w nią wierzyła.

Załóżmy, że Sherlock jest świrem, który popełnia zbrodnie by móc potem zachwycać
możliwościami swojego umysłu i dostrzeganiem szczegółów niewidocznych dla nikogo
innego. Taki świr najpierw porwałby i przestraszył dzieci, prawie je zabił - a potem ot tak
sobie spokojnie wszedł do ich pokoju, żeby z nimi porozmawiać, skoro wiedział, że
zaczną krzyczeć? Przecież to kompletna bzdura, żeby coś takiego zrobić, musiałby mieć
IQ 90.

Na początku ostatniego odcinka wyraźnie widać, że Sherlock stał się postacią publiczną,
wszechobecną w internecie, gazetach i telewizji. Nawet, jeśli dzieci chodziły do prywatnej
szkoły i nie miały z tym styczności, to przecież prędzej czy później by go rozpoznały - skoro
przeżyły.

Wystarczyłoby, gdyby nie wchodził do pokoju, kazał zadać dzieciom jakieś pytania i zajął
się myśleniem w laboratorium. Wystarczyłoby założenie maski przy porwaniu i dzieciaki
nawet by się nie zorientowały. Wystarczyłoby, żeby Lestrade pomyślał choć przez dziesięć
sekund - i już wiedziałby, że to jedna wielka bzdura.

Poprzednie epizody z nim świadczą o tym, że nie jest głupcem. Czy jest przyjacielem
Sherlocka - nie jestem tego pewna. Możliwe, że tak. Ale skoro nie zmienił się w
półgłówka, to dlaczego nie zwrócił uwagi Donovan na głupotę jej teorii?

Zapewne moja teoria jest niewarta dzielenia się nią z kimkolwiek, ale tak, jak po
pierwszym sezonie Donovan była dla mnie wariatką z ciężkim, trzytygodniowym PMS-em,
tak po drugiej serii mam wrażenie, że to ona jest prawdziwym Moriartym. A nawet jeśli
nie - to w każdym razie jest nim nie mniej i nie więcej niż Richard Brook.