Nie wiem. Coś z nim jest nie tak z tym sezonem.

3x01
Pierwszy odcinek to jakaś wariacja na temat poprzedniego odcinka i generalnie trochę urok tamtej historii (zwłaszcza odcinek 2x03) pęka gdy dowiadujemy się, że Sherlock wiedział o wszystkim długo, długo wcześniej. Wolałbym zobaczyć, że właśnie pozorowane samobójstwo było ostatnią deską ratunku, żeby starcie "one to one" z Moriartym wygrał Sherlock, a nie jako element zaplanowany od samego początku. Po drugie wejście Sherolcka wygląda jak wejście jakieś agenta specjalnego, skrzyżowanie Rambo (z tą różnicą, że jedyny wielki mięsień to mózg) z Jamesem Bondem. "Londyn Cię potrzebuje", "Musisz wrócić" etc. etc. brzmią jak slogany jakiegoś blockbustera, a nie znanego mi oryginalnego serialu. Podobnie jazda motorem niczym Jason Bourne. Humor na poziomie niestety nijakim, gdzie ta subtelność poprzednich odcinków, gdzie ta lekkość, spójność opowiadania. No i zagadka totalnie wymuszona. Mogli jej już nie robić, a zrobić odcinek ogolnie o powrocie, tylko nakreślając przyszłe wątki (Magnussen).

2x03
Pół na pół. Trochę po nowemu, trochę po staremu, ale bardziej mi się podobał niż pierwszy. Fajnie zrobiona zagadka, i może chociaż trochę nierealna to ciekawie się ją oglądało. Chociaż powiem nieskromnie, że odgadłem kto zabił i kogo planuje zabić zanim to się wydało, nie odgadłem tylko jak :D.

3x03
Nawet nie obejrzałem do końca. Nie wiem. Przez dwa poprzednie odcinki były jakieś skrawki tego co ma się zdarzyć, ale takie skrawki, że "ni przypiął, ni przyłatał", a tu nagle z grubej rury i nie wiadomo o co chodzi. Przyznam, że trudno będzie teraz znaleźć kogoś bardziej wyrazistego od Moriarty'ego, a Magnussen wydaje mi się taki przerysowany.

Podsumowując, mało tego co w Sherlocku było najlepsze. Właściwie to nic co w Sherolcku było najlepsze tutaj nie ma. Gdyby ten serial reprezentował taki poziom od pierwszego odcinka pierwszej serii, to ten serial przeszedłby bez echa....