Zauważ, że teraz Magnussen miał ich w garści. Pozwolił sobie nawet na pstrykanie Watsona w twarz gdy ten mógłby go powalić czy też nawet połamać w ciągu kilku chwil. Był tak przekonany o swojej przewadze, że bawiła go cała ta sytuacja. Zwłaszcza, że wiedział o przybyciu służb bezpieczeństwa i nie sądzę by uważał, że Sherlock lub Watson odważą się go zastrzelić w takich okolicznościach.

Też myślę o tym w ten sposób, nie spodziewał się, że z Sherlocka taki psychol ;). Pewność siebie go zgubiła.

Najlepsze jest to że John i Sherlock, wprowadzeni zostali do jego domu przez "coś na kształt" ochroniarzy.

Staram to sobie wytłumaczyć tym, że mieli coś na czym zależało ich szefowi i mogli wejść na zasadzie "wpuście nas bez problemu, a wasz szef będzie szczęśliwy" albo CAM sam powiedział że mają ich wpuścić bez ceregieli, bo Sherlock w pewnym sensie raz mu tyłek uratował i nie spodziewał się że ten wejdzie z bronią.

Ale fakt jest faktem, że pewne wątki sprawiają wrażenie "niedociągniętych/naciągniętych". Albo ja przeoczyłam jakiś dialog lub sytuację..

Tak jak inni wypowiadają się, że ten sezon jest widziany oczami Sherlocka i jest tak trochę namieszane (jak widać w pałacu pokojówka zrobiła sobie wolne). Oczy Johna były mimo wszystko były bardziej skrupulatne i widz nie musiał aż tak mocno rozkładać odcinka na części pierwsze...

Nic nie przeoczyłaś. Szkoda, ceniłem Sherlocka za świetny scenariusz, a tu twórcy zaczynają stosować zabiegi fabularne jak w jakimś bondzie czy szklanej pułapce.

Co masz na myśli pisząc, że sezon jest widziany oczami Sherlocka i oczy Johna były bardziej skrupulatne?

Od zeszłego tygodnia toczą się tutaj dyskusje dlaczego sezon 3 jest" inny" niż poprzednie. Zrób przebieżkę po forum. Zrozumiesz ;)

Wg mnie był tak pewien swego mając w garści nawet Sherlocka, że mógł sobie pozwolić na trochę nieostrożności.. Sherlock postanowił jednak wyrwać się ze schematu . :D