Jak dla mnie doszukiwanie się sensu i przekazu w całym serialu jest naiwne. Twórcy w każdym z 40 odcinków poruszają nasze podstawowe instynkty na ekstremalnym poziomie, dzięki czemu przykuwają nasza uwagę (moja też :) ). Przyznaje to niechętnie, ale również dałem się wciągnąć w fabułę, gdyż została opracowana bardzo rzetelnie. Każdy odcinek to zwrot o 180 stopni, któregoś z bohaterów, przez co skutecznie jesteśmy wciągani w związki przyczynowo skutkowe fabuły i się w nią angażujemy, ale w gruncie rzeczy są irracjonalne, łapiemy się na to bo wszystko zatopione jest we władzy, pieniądzach i seksie na co reagujemy mimowolnie, dodatkowo skrajne emocje przezywane przez postacie nie pozwalają nam na chwilę odpoczynku. sekret utrzymania naszej uwagi jest przede wszystkim content calej fabuły. Chcemy czy nie, to interesuje nas polityka, drogie apartamenty, jachty, odrzutowce, pieniądze drogi trunki, narkotyki i sceny erotyczne, ponieważ taki kontent stymuluje nasze podstawowe instynkty przetrwania. Twórcy bardzo skutecznie manipulowali naszymi emocjami przez 4 sezony. Razem z bohaterami mogliśmy poczuć smak zdrady, pojednania, jedności, władzy, bogactwa, rozczarowania, nadziei, marazmu, desperacji, odrzucenia, beznadziei, niemocy, dumy, satysfakcji i wielu innych. Natomiast cały serial jest produktem syntetycznym, czyli jedynym celem jest uruchomienie emocji, w większości negatywnych, ponieważ tak jesteśmy skonstruowani aby reagować na zagrożenia. Doszukiwanie się przekazu po 10 odcinku 4 serii jest ślepa uliczka. Nie ma tu postaci wygranych i przegranych, bo każdą jest w gruncie rzeczy patologiczna, przez co bardzo interesującą, a niekoniecznie lubiana. Serial to Ballada bez pointy, której głównym celem jest stymulowanie naszych instynktów i szarpanie naszych emocji przez najdłuższy możliwy czas i przyznaje, ze twórcom udało się to bardzo dobrze.